Ορειβατικές εξορμήσεις

 

Εμπειρίες και εντυπώσεις του συμμαθητή μας Γιάννη Κόντη από ορειβατικές εξορμήσεις, στις οποίες συμμετείχε, στην Ελλάδα και το εξωτερικό …

Αγαπητοί μου Φίλοι, γειά σας και χαρά σας !

Επέστρεψα σώος και ακμαιότερος το βράδυ της 1^ης Σεπτεμβρίου τρέχοντος, από τις ορειβατικές μου “επιχειρήσεις” στις Άλπεις (Δολομίτες), στην Βόρειο Ιταλία και στην Αυστρία, και πιο συγκεκριμένα στις κορυφές Cima Brenda (Β. Ιταλία – 3.176 μ.) και Grossglockner (υψηλοτέρα κορυφή της Αυστρίας – 3.798 μ.).

Είναι η πρώτη φορά που επιχειρώ τοιουτοτρόπως εκτός του πατρίου εδάφους.

 

Η ορειβασία είναι ένα υπέροχο άθλημα (με την ευρύτερη του όρου έννοια), για όλες τις ηλικίες, το οποίο με είχε κερδίσει από νεώτερη ηλικία, πλην όμως οι υπηρεσιακές ανάγκες είχαν αναβάλει στο απώτερο μέλλον τις όποιες ορειβατικές μου επιθυμίες και αναζητήσεις. Έτσι τώρα, με την επάρκεια του χρόνου που διαθέτω και την ελευθερία δράσεως, το όνειρό μου γίνεται πραγματικότης.

 

Ξεκινώντας και ανεβαίνοντας για CIMA BRENDA

Ανεβαίνοντας και κατακτώντας την κορυφή GROSSGLOCKNER

 

Ανέβηκα σε πολλές κορυφές της Πατρίδος μας. Ανάπνευσα τον καθαρό τους αέρα, είδα την ομορφιά του ανατέλλοντος ηλίου, ήπια το γάργαρο νερό των πηγών, γνώρισα από κοντά την χλωρίδα και πανίδα της περιοχής, άκουσα την καρδιά μου να κτυπά σαν τρελή ξεπερνώντας πολλές φορές το όριο της αντοχής της, άκουσα την αδρεναλίνη να «χύνεται» στις φλέβες μου για να μου δώσει την δύναμη να αντέξω, διεύρυνα τον κύκλο των γνωστών μου, ενδυνάμωσα τους δεσμούς της φιλίας μου με τους ήδη καλούς φίλους και συν-ορειβάτες μου.

Έζησα στιγμές ανεπανάληπτες στα διάφορα καταφύγια με φίλους αλλά και αγνώστους ορειβάτες, ξενύχτησα με τα ροχαλητά τους, αλλά πάντα καλόκεφος το πρωϊ (ή μία – δύο ώρες πρό του πρώτου φωτός) αναχωρούσα για την εκπλήρωση του υπολοίπου προγράμματος.Τι να σας πρωτοαναφέρω… Τα αντιλαμβάνεστε μόνοι σας!!!

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, «συστήθηκα» από πολύ νωρίς με τον Μύτικα (Όλυμπος) [ανέβηκα ήδη πέντε φορές και άλλες τόσες μέχρι το καταφύγιο «Ζολώτα»], γνωρίστηκα με την κορυφές του Φαλακρού, Ορβήλου, Βόρρα, Πήνοβου, Τζένας, Παγγαίου, Υψαρίου, κα αλλά και με υπέροχες αναβάσεις στο μεγάλο Μετέωρο (Καλαμπάκα), Χιονοβούνι (όρη Λεκάνης), κ.α.

 

 

Μετέωρα και άποψη της Καλαμπάκας από εκεί

Σημειώνω, ότι το έτος 2007 έκανα την πρώτη μου ανάβαση εκτός Ελλάδος στο όρος Πιρίν –Βουλγαρία, περπατώντας επί διήμερο πάνω από 60 χιλιόμετρα. Το 2008 ανέβηκα στην κορυφή του Πιρίν -Βίχρεν 2914μ. καθώς και στο όρος Ρίλα (κορυφή Μουσαλά 2927μ ).

Εξόρμηση στο PIRIN-BIXREN στη Βουλγαρία

Ομολογώ, ότι τα όρη και η ορειβασία (εν προκειμένω αλπινισμός) είναι εξαιρετικά όμορφα, αλλά συγχρόνως και εξαιρετικά απαιτητικά στην λήψη προστατευτικών μέτρων ασφαλείας, τόσο στην ημεδαπή όσο και στην αλλοδαπή. Εδώ δεν ισχύει το: «η τρέλα πάει στα βουνά»!! Η ζωή είναι μία και μοναδική, γλυκυτάτη και αναντικατάστατος, και δεν πρέπει να απωλεσθεί, περιορισθεί ή αλλοιωθεί με επιπόλαιες ή αλαζονικές ενέργειες στα βουνά. Κάνουμε το χόμπι και το κέφι μας, αλλά δεν παίζουμε ρωσική ρουλέτα !!

Οι εντυπώσεις μου από την πρόσφατη εμπειρία μου στις Άλπεις είναι άριστες για όλους τους επί μέρους τομείς που έζησα. Συνοπτικώς θα μπορούσα να αναφέρω, περιγράφοντας πάντοτε με επίθετα υπερθετικού βαθμού :

– Το οικολογικό πνεύμα, που διέπει τους κατοίκους των περιοχών αυτών,

– Την καθαριότητα,

– Την εξυπηρέτηση όλων και ιδιαιτέρως των επισκεπτών-τουριστών (καλή η σύγχρονη Ελληνική φιλοξενία, αλλά βέλτιστη η εκεί παρεχομένη),

– Τα υπέροχα φυσικά τοπία, τα οποία είναι μοναδικά στον πλανήτη Γη,

– Τα υπέροχα κτίρια όλων των κατηγοριών (ξενοδοχεία, κατοικίες, αγροικίες, κρατικά οικοδομήματα, κτλ),

– Την αγωνιστική – αθλητική – φίλαθλο διάθεση των κατοίκων και των επισκεπτών.

Περιβάλλον και … Πολιτισμός

Ξέρετε, … το βέλτιστο είναι να ξεκουράζεται και να απολαμβάνει την ζωή του ο καθείς, όπως του ταιριάζει καλύτερα. Για μένα προσωπικά, το βουνό είναι αυτό που με έλκει περισσότερο και με αναπαύει. Η υπέροχη φύση, ο καθαρός αέρας, η ένταση της ανάβασης, η αίσθηση της “έκκρισης” της αδρεναλίνης στο αίμα, η αύξηση των καρδιακών παλμών και της αναπνοής, η χαρά της καλής παρέας με άτομα που … έχουν την “ίδια τρέλα” (ψυχοσύνθεση – χόμπι – αγάπη) για τα βουνά, η γοητεία και η ομορφιά της κορυφής, η απαράμιλλος ομορφιά της ορεινής βλάστησης, των τρεχούμενων νερών, η ορεινή πανίδα, η συνεχής εναλλαγή των εικόνων….αποτελούν μία μαγεία που σε κυριεύει. Αυτά τα συναισθήματα, αισθήματα, εικόνες βιώματα, εμπειρίες δεν είναι δυνατόν να τα βρεις αλλού!!!

 

Στο 11ήμερο ταξίδι μας, υπήρξαν και προορισμοί τουριστικής καθαρά φύσεως, δεδομένου ότι έπρεπε να γνωρίσουμε καλύτερα και τους ξένους τόπους (να έχουμε άποψη – να συγκρίνουμε – να μάθουμε). Πήγαμε στην Λιουμπλιάνα, Βενετία, Πάδοβα, Άρκο, Μαντόνα ντι Καμπίλιο (υπέροχο παραθεριστικό κέντρο), Μπάντ Ράϊν Χάϊλερ (νότιος Βαυβαρία), Χάϊλαγκεν_Μπλούτ (υπέροχο παραθεριστικό κέντρο), Καπρούν (μεγάλο χιονοδρομικό κέντρο), Στελ Αμ Σή (με την περίφημη ομώνυμη λίμνη), Κρέμλ (με τους μεγαλύτερους καταρράκτες της Ευρώπης), Βιέννη, Βουδαπέστη.

Κούραση και ευχαρίστηση συνάμα. Κάτι σαν πικρό-γλυκο φάρμακο, που το πίνεις γιατί σε θεραπεύει!

WINKLERN  στην Αυστρία και Λίμνη ARCO στη Β. Ιταλία

Εικόνες από την Βενετία (αριστερά) και από την Βιέννη (δεξιά)

Βγάλαμε μεγάλο αριθμό φωτογραφιών, από τις οποίες επέλεξα για την αφήγηση αυτή τις αντιπροσωπευτικότερες από τις αναβάσεις στις δύο κορυφές, που περιγράφουν μερικώς τις δυσκολίες και τις χαρές που νοιώσαμε… Δυστυχώς τα συναισθήματα αλλά και η κούραση δεν απεικονίζονται στις φωτογραφίες.

 

Γονδολιέρης σε φάση απόλυτης χαλάρωσης

Τέλος, κλείνω την μικρή αφήγησή μου παραθέτοντας μερικά (τυχαία) site στο διαδίκτυο, όπου μπορείτε να ενημερωθείτε περισσότερο για τα βουνά αυτά, τα καταφύγιά τους, την πανίδα και χλωρίδα τους, κτλ.

ΑΛΠΕΙΣ-ΔΟΛΟΜΙΤΕΣ (ΙΤΑΛΙΑ)
http://www.dolomitidibrentain.it/rifugi/alimonta.htm
http://www.dolomitidibrentain.it/album%20fotografici/brenta/index.htm
http://www.dolomitidibrentain.it/Rifugi.htm
http://www.dolomitidibrentain.it/rifugi/brentei.htm

ΑΛΠΕΙΣ-ΔΟΛΟΜΙΤΕΣ (ΑΥΣΤΡΙΑ & ΑΛΛΑΧΟΥ)
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_mountains_of_the_Alps
http://en.wikipedia.org/wiki/Alps
http://encyclopedia.farlex.com/Grossglockner

 

Με αγάπη σε όλους και να είστε καλά.

Γιάννης Κόντης

Υστερόγραφο

Το θέρος 2010, προγραμματίζεται από τον ΑΟΣ Προσοτσάνης –Δράμας (Αθλητικός Ορειβατικός Σύλλογος) η ανάβαση στο ιστορικό όρος Αραράτ, στην ανατολική Τουρκία (υψόμετρο 5.150μ.).

 

Το επιχείρημα είναι δύσκολο και απαιτείται πολύ καλός (λεπτομερής) σχεδιασμός, αλλά ταυτοχρόνως και λίαν καλή – έως εξαιρετική φυσική κατάσταση, για την αντιμετώπιση των αντιξοοτήτων.

Έως τότε …..οψόμεθα!!!