83 έτη από την ένδοξη Μάχη της Κρήτης (20-31 Μαΐου 1941).

Την Κυριακή 2 Ιουνίου 2024 ο Σύλλογος Κρητικών Ν. Δράμας τίμησε την 83η επέτειο της Μάχης της Κρήτης, με εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Δημοτικού Ωδείου Δράμας, κατά την οποία κεντρικός ομιλητής ήταν ο συμμαθητής μας Υποστράτηγος ε.α. Ιωάννης Κόντης(*), με την ομιλία που ακολουθεί.

Σεβασμιότατε
Κύριε Πρόεδρε του Συλλόγου Κρητικών Νομού Δράμας
Κυρίες και Κύριοι, Εκλεκτοί Προσκεκλημένοι.

Σήμερα ο Σύλλογος Κρητικών Δράμας, εδώ στον όμορφο και φιλόξενο αυτό χώρο του Ωδείου Δράμας, τιμά την Κρήτη της παλικαριάς και της ανδρείας και  αποδίδει “την υψίστη τιμή της Μνήμης” στους Μαχητές της Μάχης της Κρήτης, όπου οι Κρήτες συμπατριώτες μας, ομού μετά των λοιπών Ελληνικών και Συμμαχικών Δυνάμεων, εκπλήρωσαν το υπέρτατο χρέος τους προς την Πατρίδα και την Ελευθερία, με πράξεις ανδρείας, ηρωισμού και θυσίας.

“Έργῳ δηλοῦσθαι τὰς τιμάς”, αναφέρει ο Θουκυδίδης στην Ιστορία του, [Περικλέους Επιτάφιος, βιβλ. 2, § 35.1], δηλαδή: Οι τιμές αποδίδονται μόνο με έργα!

Αυτό επιτελούμε όλοι εμείς σήμερα εδώ!

Συμπληρώνονται φέτος 83 χρόνια από τη φοβερή εκείνη ώρα, που η Κρήτη όρθωσε το τρανό ανάστημά της απέναντι στον αρτιότερα προετοιμασμένο στρατό της τότε Ευρώπης, κάνοντας τα παιδιά της ανθρώπινο τείχος, και αναλαμβάνοντας την σκυτάλη των στρατιωτικών επιχειρήσεων, μετά την κατάληψη της χερσαίας Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα. Η Μάχη της Κρήτης είχε αρχίσει. Η ιστορία ετοίμαζε χρυσές σελίδες για να εντάξει γεγονότα θάρρους, γενναιότητας, πατριωτισμού και θυσίας.

Σήμερα αποτίουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής και δόξας στους άξιους συμπατριώτες μας, που αποφάσισαν να πολεμήσουν σε εκείνον τον άνισο αγώνα, συνεχίζοντας την ιστορική πορεία των γενναίων προπατόρων μας. Σήμερα τιμούμε τους γενναίους νεκρούς μας, των οποίων οι ψυχές αγάλλονται, δικαιωμένες από την εκτέλεση του χρέους τους αλλά και του καθήκοντός μας προς αυτούς. Σήμερα γιορτάζουμε την απροσμέτρητη περηφάνια και το μεγαλείο της Κρητικής ψυχής. Γιορτάζουμε την ακλόνητη πίστη του Κρητικού λαού στα ιδανικά της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της Αξιοπρέπειας και την άρνησή του να υποταχθεί σε τετελεσμένα της βίας. Τιμούμε με τον δέοντα σεβασμό για μια ακόμη φορά τους ηρωικούς συμπατριώτες μας, που τις ζοφερές εκείνες μέρες του Μαΐου 1941 παραμέρισαν και τον παραμικρό δισταγμό και στάθηκαν στο ύψος των τραγικών περιστάσεων της δοκιμαζόμενης Πατρίδας.

Ως Μάχη της Κρήτης έχει επικρατήσει να ονομάζεται η εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων στη Κρήτη και η κατάληψη της, κατά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αποτέλεσε ένα σπουδαίο πολεμικό γεγονός και κράτησε 11 μέρες, ήτοι από τις 20 έως τις 31 Μαΐου του 1941. Στους Γερμανούς εισβολείς, εκτός από τις Ελληνικές και συμμαχικές στρατιωτικές δυνάμεις (Βρετανοί, Νεοζηλανδοί, Αυστραλοί), αντιστάθηκαν, με ότι μέσο διέθεταν, οι κάτοικοι της Κρήτης. Η αντίσταση αυτή των κατοίκων, είναι από μόνη της ξεχωριστή για τα παγκόσμια στρατιωτικά δεδομένα, και μπορεί να συγκριθεί μόνο με την εποποιία του Στάλινγκραντ.

Από τις 23 Απριλίου 1941, λίγο πριν την κατάρρευση της Αθήνας, είχε καταφύγει στην ελεύθερη Κρήτη ο Βασιλιάς Γεώργιος Β’ και η Κυβέρνηση του Εμμανουήλ Τσουδερού. Η Κρήτη παρέμενε τώρα το μόνο ελεύθερο και τελευταίο τμήμα της Ελλάδας, όπου δόθηκε και η τελευταία μάχη του πολέμου.

Στο τέλος Απριλίου του 1941, τη Διοίκηση των Βρετανικών και Ελληνικών Δυνάμεων Κρήτης, ανέλαβε ο Διοικητής της 2ας Νεοζηλανδικής Μεραρχίας Υποστράτηγος Φράϋμπεργκ. Η συνολική στρατιωτική δύναμη της Κρήτης, μετά από την ενίσχυσή της και από δυνάμεις που εσπευσμένα μεταφέρθηκαν από την Ηπειρωτική Ελλάδα, ανερχόταν σε 11.500 Έλληνες και 31.500 Βρετανούς περίπου. Μειονεκτούσε όμως σοβαρά σε θέματα εξοπλισμού, αφού ο οπλισμός, τα πυρομαχικά και τα άλλα εφόδια βρίσκονταν πολύ κάτω της παραδεκτής αναλογίας και ήταν ανομοιογενή. Πέραν αυτού, στη νήσο δεν υπήρχε αεροπορία, ενώ τα διατιθέμενα πυροβόλα και άρματα κρίνονταν τελείως ανεπαρκή, [υπήρχαν 151 πυροβόλα, εκ των οποίων 62 Α/Α και 4 Α/Τ, 9 Μέσα Άρματα Μάχης και τέλος 16 Ελαφρά Άρματα Μάχης].

Πιο συγκεκριμένα, τις Ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις της Νήσου αποτελούσαν, οι διάφορες εφεδρείες που κλήθηκαν στα όπλα και στις οποίες διανεμήθηκε στοιχειώδης οπλισμός σε περιορισμένη κλίμακα, οκτώ (8) Τάγματα νεοσύλλεκτων που μεταφέρθηκαν από την Τρίπολη και το Ναύπλιο, αλλά ήταν αγύμναστα και χωρίς οπλισμό, η πρώτη τάξη της Σχολής Ευελπίδων [300 μαθητές με ανεπαρκέστατα εφόδια και οπλισμό που έφθασαν στο Κολυμπάρι Χανίων με δική τους πρωτοβουλία για να πολεμήσουν], 900 Αξιωματικοί και Οπλίτες της Σχολής Χωροφυλακής που εστάλησαν στην Κρήτη και περί τους 3.000 έως 5.000 ενόπλους πολίτες με ελαφρύ οπλισμό. Επισημαίνεται ότι οι Κρήτες στρατιώτες δεν υπήρχαν, γιατί η 5η Μεραρχία Κρήτης είχε παραμείνει εγκλωβισμένη στην Ηπειρωτική Ελλάδα.

Το σύνολο των Γερμανικών δυνάμεων που έλαβαν μέρος στην επίθεση κατά της Κρήτης ανερχόταν σε 22.750 άνδρες, 1.370 αεροπλάνα (εκ των οποίων 670 μαχητικά “Στούκας” και 700 μεταφορικά “Γιούνγκες”) και 70 αποβατικά σκάφη. Την επιχείρηση υποστήριξε μικρός αριθμός Ιταλικών αντιτορπιλικών και τορπιλακάτων, ενώ ένα ενισχυμένο Ιταλικό Σύνταγμα, ύστερα από αίτηση του Μουσολίνι, θα αποβιβαζόταν από τη Δωδεκάνησο στις ανατολικές ακτές της Νήσου.

Δυο είναι κυρίως οι λόγοι που οδήγησαν τον Χίτλερ να επιτεθεί κατά της Κρήτης:

1ος) Η χρησιμότητα της Κρήτης ως βάσης για την προστασία των θαλάσσιων συγκοινωνιών στο Αιγαίο από Βρετανικές επιθέσεις που προερχόταν από την Αλεξάνδρεια, και ιδιαίτερα για την προστασία της μεταφοράς πετρελαίου στην Ιταλία.

2ος) Οι μεγάλες φιλοδοξίες του Αρχηγού της Γερμανικής Αεροπορίας Γκέρινγκ (Goring) καθώς και του Διοικητή της 7ης Μεραρχίας αλεξιπτωτιστών Στρατηγού Kurt Studend να κερδίσουν την Κρήτη με την χρήση της Αεροπορίας και των Αλεξιπτωτστών.

Το σχέδιο για την κατάληψη της νήσου Κρήτης, εκπονήθηκε από τον Στρατηγό Studend, και εκδόθηκε στις 25 Απριλίου 1941 με το επωνυμία Ερμής”. Άποψη του Γκέρινγκ ήταν, ότι “η κατάληψη της Κρήτης αποτελεί εύκολη και λαμπρή επιχείρηση που σταθεροποιεί τη Γερμανική αεροπορική κυριαρχία στη Μεσόγειο και εξασφαλίζει άλλες στρατιωτικές ωφέλειες”. Ο Γκέρινγκ παρουσίασε το σχέδιο στον Χίτλερ και τον έπεισε για την εφαρμογή του. Επικεφαλής της όλης επιχείρησης τέθηκε ο Studend. Για την επιτυχία της επιχείρησης “Ερμής”, χρειάστηκε να εκτελεστεί η μεγαλύτερη αερομεταφορά όλου του ΙΙ Παγκοσμίου Πολέμου. Έτσι, η Γερμανική αεροπορία, από τις 14 Μαΐου, σχεδόν καθημερινά, βομβάρδιζε επιλεγμένους στρατιωτικούς στόχους στην Κρήτη. Οι στρατιωτικές δυνάμεις των Γερμανών που διατέθηκαν και θα μεταφέρονταν στην Κρήτη με αεροπλάνα του 11ου Αεροπορικού Σώματος ήταν, η 7η Μεραρχία Αλεξιπτωτιστών, η 5η Ορεινή Μεραρχία και ένα Σύνταγμα της 5ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας. Η επιχείρηση θα υποστηρίζονταν από τα καταδιωκτικά και βομβαρδιστικά καθέτου εφορμήσεως του 8ου Αεροπορικού Σώματος.

Οι Άγγλοι, από την 6η Μαΐου, γνώριζαν πλήρως το σχέδιο της γερμανικής επιχειρήσεως, την ημερομηνία και την ώρα που θα άρχιζε αυτή, ακόμα και τις τοποθεσίες που θα πραγματοποιούνταν. Ο διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων Στρατηγός Φράϋμπεργκ, είχε στη διάθεση του το σύστημα “ULTRA”, με το οποίο γινόταν η αποκρυπτογράφηση των τηλεπικοινωνιακών σημάτων που αφορούσαν την επιχείρηση “Ερμής”. Η κωδική ονομασία “ULTRA” προέρχεται από το γεγονός, ότι η επιχείρηση παρέμεινε μυστική καθ’ όλη τη διάρκεια διεξαγωγής της, αποτελώντας ένα από τα καλύτερα φυλασσόμενα μυστικά του πολέμου, η οποία δεν ήταν απλώς χαρακτηρισμένη ως «άκρως απόρρητη» (top-secret), αλλά «υπέρ – άκρως απόρρητη» (ultra-secret).

Αντικειμενικός Σκοπός των Γερμανών ήταν η κατάληψη των αεροδρομίων του Μάλεμε στα Χανιά, του Ρεθύμνου και του Ηρακλείου, καθώς και των λιμανιών. Η επιχείρηση κατάληψης των αεροδρομίων θα πραγματοποιούνταν με αλεξιπτωτιστές και στη συνέχεια τα αεροδρόμια θα χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά πολεμικού υλικού και στρατευμάτων για την ενίσχυση των αεροπρογεφυρωμάτων.

Ας δούμε επιγραμματικά το χρονικό της Μάχης της Κρήτης

20 Μαΐου 1941: Στις 6.30 το πρωί αρχίζει η Γερμανική επίθεση. Το αεροδρόμιο του Μάλεμε δέχεται έναν ανελέητο βομβαρδισμό και αμέσως μετά, πολυάριθμα σμήνη μεταφορικών αεροσκαφών άρχισαν να πραγματοποιούν ρίψεις αλεξιπτωτιστών στην περιοχή Χανίων-Μάλεμε, που το υπεράσπιζαν Νεοζηλανδοί μαχητές. Ταυτόχρονα άρχισε και η προσγείωση ανεμοπλάνων με αερομεταφερόμενα τμήματα. Επακολούθησε σκληρός αγώνας, στον οποίο συμμετείχε σύσσωμος ο Κρητικός λαός ανεξαρτήτως φύλλου και ηλικίας με τον πενιχρό οπλισμό που διέθετε. Κατά τη διάρκεια της υπόψη επιχείρησης, οι Γερμανοί κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ένα μικρό προγεφύρωμα στα ανατολικά του Ταυρωνίτη ποταμού και να θέσουν υπό τα πυρά τους το αεροδρόμιο Μάλεμε και το ύψωμα 107 [όπου βρίσκεται σήμερα το Γερμανικό νεκροταφείο], από το οποίο ελέγχονταν η ευρύτερη περιοχή του αεροδρομίου. Το απόγευμα της ίδιας μέρας γίνεται η επίθεση στο Ρέθυμνο και το Ηράκλειο. Οι αλεξιπτωτιστές σε αυτές τις περιοχές υπέστησαν τρομακτικές απώλειες και δεν μπόρεσαν να σημειώσουν καμία επιτυχία.

21 Μαΐου: Κανένα από τα αεροδρόμια δεν είχε περιέλθει στα χέρια των επιτιθεμένων. Οι αλεξιπτωτιστές, που θεωρούνταν το φοβερό και αήττητο όπλο των Γερμανών, είχαν αποδεκατιστεί και βρίσκονταν σε φοβερά δύσκολη θέση, ενώ πολλά από τα αεροπλάνα κατερρίφθησαν. Στον τομέα Ηρακλείου και Ρεθύμνου οι προσπάθειες απέτυχαν καθ’ ολοκληρίαν. Ομοίως, οι προσπάθειες των Γερμανών να αποβιβάσουν στρατεύματα από τη θάλασσα δεν είχαν αποτέλεσμα, λόγω του πλέοντος Αγγλικού στόλου γύρω από τη Νήσο. Βρετανική ναυτική Μοίρα καταστρέφει γερμανική νηοπομπή, που κατευθυνόταν προς τα Χανιά, βυθίζοντας 15 επιταγμένα σκάφη με άγνωστο αριθμό θυμάτων. Το απόγευμα οι Αλεξιπτωτιστές του 1ου Συντάγματος καταλαμβάνουν το αεροδρόμιο του Μάλεμε, στο οποίο αμέσως προσγειώνονται οπλιταγωγά αεροσκάφη με ένα Σύνταγμα της 5ης Ορεινής Μεραρχίας.

22 Μαΐου: Η Γερμανική Αεροπορία εξαπολύει σφοδρή επίθεση κατά του Αγγλικού ναυτικού και βυθίζει πολλά πλοία. Γίνεται προσπάθεια ανακατάληψης του αεροδρομίου του Μάλεμε από Ελληνικές και Συμμαχικές δυνάμεις χωρίς αποτέλεσμα, διότι η αντεπίθεση που εκτοξεύτηκε δεν ήταν έγκαιρη. Η 5η Γερμανική Ορεινή Μεραρχία αντεπιτίθεται και διεξάγονται μερικές από τις πιο αιματηρές μάχες όλης της επιχείρησης. Οι Έλληνες και οι Σύμμαχοι πολεμούν γενναία, υποχωρώντας όμως έμπροσθεν της τέλειας οργάνωσης και του εξοπλισμού του εχθρού.

23 Μαΐου: Μετά την ταχεία προώθηση των συνεχώς ενισχυόμενων γερμανικών δυνάμεων, οι εκεί βρετανο-ελληνικές δυνάμεις συμπτύσσονται τη νύχτα 23/24 Μαΐου σε νέα τοποθεσία ανατολικότερα. Από την ημέρα αυτή η πρωτοβουλία των επιχειρήσεων περιήλθε στους Γερμανούς, ενώ η τύχη της νήσου είχε πλέον κριθεί. Η Ελληνική πολιτική ηγεσία εγκαταλείπει την Κρήτη με αγγλικό αντιτορπιλικό από τα Σφακιά.

24 Μαΐου: Συνεχίζονται οι ανελέητοι γερμανικοί βομβαρδισμοί που προκαλούν φοβερές καταστροφές στις τρεις μεγάλες πόλεις του Νησιού και στα λιμάνια. Στα Χανιά οι Γερμανοί παίρνουν την πρωτοβουλία των κινήσεων. Οι αμυνόμενοι στο Ρέθυμνο και το Ηράκλειο πολεμούν με σθένος και δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν τη μάχη “μέχρις εσχάτων”. Οι Γερμανοί προσπαθούν να καταλάβουν τα χωριά Αλικιανό και Γαλατά. Προωθούνται σε Κολυμπάρι, Καστέλι και Κάντανο, ενώ σκληρές μάχες γίνονται και στο Ακρωτήρι. Στο Ρέθυμνο και το Ηράκλειο οι Γερμανοί ζητούν την παράδοση των ηρωικών Κρητών, αλλά οι αμυνόμενοι αρνούνται.

25 &26 Μαΐου: Ο άνισος αγώνας συνεχίζεται με εξαιρετική σφοδρότητα σε όλα τα μέτωπα. Οι Γερμανοί καταλαμβάνουν την Κάντανο στις 26 Μαΐου παρά τη σθεναρή αντίσταση των κατοίκων, και αμέσως μετά επιδίδονται σε τρομοκρατικές πράξεις αντιποίνων, εκτελώντας αθώους πολίτες, λεηλατώντας και ξεθεμελιώνοντας την κωμόπολη. Η επιγραφή των Γερμανών γράφει: “Εδώ υπήρχε η Κάνδανος”. Ακολούθως πέφτει ο Γαλατάς παρά την πεισμώδη άμυνα των Νεοζηλανδών και των Κρητών μαχητών. Οι συμμαχικές δυνάμεις μάχονται για να προστατέψουν τα Χανιά.

27 Μαΐου: Ο Αρχιστράτηγος της Μέσης Ανατολής Ουέϊβελ στέλνει διαταγή εκκενώσεως της Νήσου από τις Συμμαχικές Δυνάμεις με σκάφη του Αγγλικού στόλου. Διατάσσεται η σύμπτυξη των συμμαχικών δυνάμεων προς τα Σφακιά. Την ίδια μέρα καταλαμβάνονται τα Χανιά και το λιμάνι της Σούδας.

28 Μαΐου: Αρχίζει η σύμπτυξη των συμμαχικών δυνάμεων προς τα Σφακιά. Οι Βρετανοί χωρίς να ενημερώσουν τις Ελληνικές δυνάμεις, εκκενώνουν τη νύχτα την πόλη του Ηρακλείου και επιβιβάζονται στα πλοία που για το σκοπό αυτό κατέφθασαν στο λιμάνι. Εν τω μεταξύ Ιταλικά στρατεύματα που προέρχονται από τα Δωδεκάνησα, αποβιβάζονται στην Σητεία και καταλαμβάνουν το νομό Λασιθίου.

29-30 Μαΐου: Πέφτουν το Ηράκλειο και το Ρέθυμνο κάτω από την πίεση των Γερμανικών δυνάμεων, που προχωρώντας προς ανατολάς ενώνονται με τους αλεξιπτωτιστές. Ο Στρατηγός Φράϋμπεργκ αποχωρεί από την Κρήτη. Οι Γερμανοί φθάνουν στην Ιεράπετρα, όπου συναντιούνται με τα Ιταλικά στρατεύματα.

31 Μαΐου: Ολοκληρώνεται η αποχώρηση των Βρετανικών δυνάμεων, που είχαν συγκεντρωθεί στα νότια παράλια της Κρήτης, με πλοία του συμμαχικού στόλου. Οι δυνάμεις που δεν κατορθώνουν να επιβιβαστούν, περί τους 5.500 άνδρες, παραδίδονται ή συλλαμβάνονται. Μέρος αυτών καταφεύγει στα βουνά προς συνέχιση του αγώνα ή περιθάλπονται με κίνδυνο της ζωής από τους κατοίκους του Νησιού. Η φοβερή περίοδος της Κατοχής έχει αρχίσει.

Συμπεράσματα και Επιπτώσεις της Μάχης της Κρήτης.

  • Στην επιχείρηση των 10 ημερών οι απώλειες των Γερμανών ήταν τόσο πολλές που ξεπερνούσαν όλες τις αντίστοιχες του πολέμου κατά της Ελλάδος. Ο στρατός πού χάθηκε θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την κατάληψη της Κύπρου, της Συρίας, του Ιράκ και πιθανόν της Περσίας.
  • Η επίλεκτη Μεραρχία των Αλεξιπτωτιστών δεν θα παίξει στο μέλλον πια κανένα ουσιαστικό ρόλο, ούτε θα επιχειρηθεί παρόμοια επιχείρηση κατά την διάρκεια του πολέμου από τους Γερμανούς.
  • Ο Χίτλερ, που έχασε την εμπιστοσύνη του σ’ αυτή και στον εμπνευστή της Στρατηγό Στιούντεντ, δήλωσε: “Η Κρήτη αποδεικνύει ότι οι αλεξιπτωτιστές ανήκουν εις το παρελθόν”.
  • Η Μάχη της Κρήτης αντέστρεψε τη χρονολογική σειρά των σχεδίων του Γερμανικού επιτελείου. Επέφερε ριζική μεταβολή στις σχεδιασθείσες επιχειρήσεις και ιδίως στην πορεία όλου του πολέμου, καθυστέρησε την επίθεση κατά της Ρωσίας που είχε προγραμματιστεί για τις 18 Μαΐου 1941 και έδωσε τη δυνατότητα στους Ρώσους να κερδίσουν χρόνο για να αμυνθούν. Έτσι η επιχείρηση “Βαρβαρόσα” αντί να αρχίσει τα μέσα Μαΐου, άρχισε στις 22 Ιουνίου 1941, με αποτέλεσμα να προλάβει τις επιθετικές Γερμανικές Επιχειρήσεις ο σκληρός ρωσικός χειμώνας με τις γνωστές συνέπειες.
  • Με την Γερμανική κατοχή στην Κρήτη άρχισαν και τα αντίποινα και οι βαρβαρότητες εναντίον του άμαχου πληθυσμού, με συλλήψεις και ομαδικές εκτελέσεις, με στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πρώτο θύμα το Κοντομαρί (2α Ιουνίου 1941) και ακολούθησαν η Κάνδανος, τα Περιβόλια,, τα Ανώγεια, η Βιάννος και άλλες, μέχρι το πέρας Αυγούστου 1941.
  • Παρά τις θηριωδίες των κατακτητών, από την πρώτη μέρα της εισβολής, άρχισε και η αντίσταση του γενναίου Κρητικού λαού κατά των Γερμανών. Έτσι ένα μεγάλο μέρος του Γερμανικού Στρατού κρατείται δεσμευμένο και καταπονείται στα Λευκά Όρη των Χανίων, στον Ψηλορείτη και στα Λασιθιώτικα βουνά.
  • Η Μάχη της Κρήτης θα μπορούσε να γίνει πιο καταστροφική για το στρατό των Γερμανών εάν είχε διαμορφωθεί καλύτερα η άμυνα της από τους Βρετανούς, δεδομένου ότι υπήρχε μικρός αλλά ικανός χρόνος.
  • Οι απώλειες και από τις δύο πλευρές υπήρξαν πολύ σοβαρές. Ελλήνων: Νεκροί 426 και μεγάλος αριθμός τραυματιών και αιχμαλώτων.Βρετανών: Νεκροί 1.742, τραυματίες 1.737 και αιχμάλωτοι 11.835. Επίσης βυθίστηκαν 2 καταδρομικά, 6 αντιτορπιλικά και απωλέσθηκαν πάνω από 2.000 αξιωματικοί και ναύτες.Γερμανών: Νεκροί 1.990, αγνοούμενοι 1.995 και σοβαρός αριθμός τραυματιών. Συνολικά οι απώλειες του επίλεκτου σώματος των Γερμανών αλεξιπτωτιστών ξεπέρασαν τους 8.000 άνδρες. Οι απώλειες σε αεροσκάφη ανήλθαν σε 220 τελείως κατεστραμμένα και 150 περίπου με σοβαρές ζημιές. Αυτό είχε ως συνέπεια να μη τολμήσουν οι Γερμανοί μέχρι το τέλος του πολέμου παρόμοια επιχείρηση. O Στούντεντ αναγκάστηκε να ομολογήσει, ότι «η Κρήτη υπήρξε ο τάφος των Γερμανών Αλεξιπτωτιστών».

Επίλογος

Μετά από σκληρό και άνισο αγώνα δέκα ημερών, έληξε η Μάχη της Κρήτης, με την επικράτηση των γερμανικών δυνάμεων, παρά τη γενναιότητα με την οποία πολέμησαν οι εκεί Ελληνο-Βρετανικές δυνάμεις και την πείσμονα αντίσταση του ηρωικού Κρητικού λαού, του οποίου το θάρρος, η τόλμη και το πνεύμα αυτοθυσίας υπήρξαν ανυπέρβλητα και προκάλεσαν τον θαυμασμό τόσο των Ελλήνων, όσο και όλων των Συμμάχων.

Η μάχη της Κρήτης αποτελεί την τελευταία πράξη της πολεμικής τριλογίας με την οποία συντελέσθηκε η κατάληψη ολόκληρης της Ελλάδας από τα γερμανικά, ιταλικά και βουλγαρικά στρατεύματα. Η Κρητική ψυχή, η φλογισμένη από τον πόθο της Λευτεριάς, απέδειξε την μεγαλοσύνη της και ανέδειξε τα αθάνατα πολυδύναμα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους Κρήτες. Ο έρωτας αυτός για την ελευθερία, που αναδύθηκε για μια ακόμη φορά κατά τη Μάχη της Κρήτης, αποδεικνύει περίτρανα πως ο μεγαλειώδης αγώνας των Κρητών οικοδόμησε πανανθρώπινες αξίες πάνω στα ερείπια του Πολέμου και της Κατοχής και έδωσε ελπίδα στον άνθρωπο, ξεπερνώντας τον τρόμο των δεινών του πολέμου. Παραμένουν ζωντανοί βαθιά στην καρδιά και στη μνήμη μας όλοι οι πεσόντες κατά την Μάχη της Κρήτης, επειδή έκαμαν το αυτονόητο, ν’ αγαπήσουν με πάθος την Πατρίδα τους και να θελήσουν να ζήσουν ελεύθεροι. Και σήμερα εμείς, οι απόγονοι τους, τους υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την διατήρηση των ίδιων ιδανικών και ότι θα λογαριάζουμε σωστά το βάρος του Χρέους που κληροδοτούμε στις νέες γενιές.

Το δικό μας βαρύ Χρέος είναι, να συνεχίσουμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας τους ηθικούς θησαυρούς της μεγάλης Εθνικής μας Κληρονομιάς. Μόνο έτσι θα νοιώσουν και θα γνωρίσουν ακόμη καλύτερα με πόσες θυσίες διασώζεται το αγαθό της Ελευθερίας από τη βουλιμία των κάθε λογής εχθρών του καιρού μας και θα μπορέσουν να σταθούν αντάξιοι συνεχιστές όλων Εκείνων, που θυσιάστηκαν για την ανθρώπινη Αξιοπρέπεια και Τιμή.

Θα κλείσω αυτό το αφιέρωμα με τρείς επίκαιρες χαρακτηριστικές μαντινάδες:

Κρήτη μου όμορφο νησί,
πού ‘γραψες Ιστορία,
δίχως στρατό πολέμησες
μιάν αυτοκρατορία!

Τσι Κρήτης τ’ Άγια Χώματα,
όπου κι ανέ ντα σκάψεις,
αίμα παλικαριών θα βρεις,
κόκκαλα θα ξεθάψεις.

Κρήτη μ’ η Μεραρχία σου,
αν ήτανε κοντά σου,
το Γερμανό θα νάθαφτες
μέσα στα χώματά σου.

*

(*) Ο Ιωάννης Αθ. Κόντης είναι Υποστράτηγος (ε.α) και :
Πτυχιούχος Τμήματος Οικονομικών Σπουδών ΑΠΘ
Πτυχιούχος Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας ΔΠΘ
Πτυχιούχος Ανωτάτης Σχολής Πολέμου
Πτυχιούχος Ανωτάτης Στρατιωτικής Ακαδημίας του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας

(Σημείωση: Όλες οι εικόνες του άρθρου ελήφθησαν από το διαδίκτυο)

Ίσως σας ενδιαφέρουν…

Αφήστε μια απάντηση