Αποχαιρετισμός στον Αρχηγό της Τάξεώς μας Αντιστράτηγο Γεώργιο Νακόπουλο, Επίτιμο Υπαρχηγό ΓΕΕΘΑ .

Σε κλίμα μεγάλης συγκίνησης τελέσθηκε την 29η Μαρτίου, στον Ιερό Ναό Αναλήψεως Βριλησσίων η εξόδιος ακολουθία του Αρχηγού της Τάξεώς μας Αντιστρατήγου και Επιτίμου Υπαρχηγού ΓΕΕΘΑ Γεωργίου Νακόπουλου, που “έφυγε” από κοντά μας εντελώς ξαφνικά και απροσδόκητα την 27η Μαρτίου.

Παρόντες στην τελετή ήσαν ο Πρώην Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης Αλκιβιάδης Στεφανής, ο Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΣ Γκίνης Κωνσταντίνος, ο Δήμαρχος Γορτυνίας κ.Ευστάθιος Χαρ. Κούλης, αντιπροσωπείες κλιμακίων της Στρατιωτικής Ηγεσίας, εκπρόσωποι Στρατιωτικών Συνδέσμων, εντυπωσιακά μεγάλος αριθμός συναδέλφων (ε.ε/ε.α), συγγενών και φίλων που προσήλθαν για να απευθύνουν τον Ύστατο Χαιρετισμό στον αείμνηστο Συμμαθητή μας.

Μετά το πέρας της θρησκευτικής τελετής, επικήδειους λόγους εκφώνησαν:
– Εκπρόσωπος του ΓΕΣ.
– Ο Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Αποστράτων Αξ/κων Πυροβολικού, Αντγος ε.α Νικολοδήμος Αθανάσιος, Επίτιμος ΑΥ/ΓΕΣ.
– Ο Αντγος ε.α Θεόκλητος Ρουσάκης, Επίτιμος Δκτης Β΄ΣΣ, μέλος του Συνδέσμου μας.
– Ο Δήμαρχος Γορτυνίας κ.Ευστάθιος Χαρ. Κούλης.
οι οποίοι αναφέρθησαν στον χαρακτήρα, το ήθος, τον επαγγελματισμό, την συναδελφικότητα και την αφοσίωσή στο καθήκον του μεταστάντος.

Ακολουθεί ο αποχαιρετισμός του Συμμαθητού μας Αντγου (εα) Θεοκλήτου Ρουσάκη.

Επικήδειος Λόγος
για τον αδόκητο θάνατο του Αντγου (εα) Νακόπουλου Γεωργίου.

Αγαπητέ φίλε και συμμαθητά Γιώργο,

Ως κεραυνός εν αιθρία έπεσε η είδηση του πρόωρου χαμού σου, τόσο στην οικογένειά σου όσο και σε μας τους συμμαθητάς σου στην ΣΣΕ. Νιώσαμε να χάνουμε το έδαφος κάτω από τα πόδια μας διότι μέχρι προχθές σε είχαμε δίπλα μας, στον καφέ μας, στις εκδηλώσεις της Τάξεώς μας και στις συζητήσεις μας. Η παρουσία σου πάντα σεμνή, ποιοτική, ειλικρινής, ευγενική, ανθρώπινη, με λόγο σταθερό, καθαρό και ανεπιτήδευτο.

Οι δρόμοι μας συναντήθηκαν έναν Σεπτέμβρη στην ηλικία των 18 χρόνων μας, πριν από 51 χρόνια, μπροστά στην Πύλη της Σχολής Ευελπίδων. Είμασταν πλέον η Τάξη 1977 της ΣΣΕ, και από τότε η πορεία μας κοινή στις Ένοπλες Δυνάμεις, από διαφορετικά μετερίζια ο καθένας αλλά με έναν κοινό σκοπό. Να συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στην ισχυροποίηση του Στρατού μας και στην ασφάλεια της Πατρίδος μας.

Τα όνειρά μας κοινά, οι ελπίδες μας ανίκητες, και μπροστά εσύ, ο Αρχηγός μας, που σε κάθε ευκαιρία έδινες τον τόνο της ποιότητος του χαρακτήρα σου σε κάθε θέμα, της κριτικής σου σκέψης σε κάθε πρόβλημα και του ήθους σου σε κάθε δίλημμα. Και όλα αυτά με ευγένεια και σεμνότητα.

Αγαπητέ Γιώργο,

Φεύγεις γρήγορα από την πρόσκαιρη αυτή ζωή στην οποία είχες πολλά ακόμη να προσφέρεις κυρίως στην ωραία σου οικογένεια, την αγαπημένη σου Γιάννα, τα παιδιά σου τον Παναγιώτη, τον Βαγγέλη και τον Αλέξανδρο και τα εγγόνια σου που σιγά σιγά έρχονται.

Είχες πολλά ακόμη να δώσεις και στον Σύνδεσμο των Αποστράτων Αξιωματικών του Πυροβολικού, που θυμάμαι με πόση όρεξη και όνειρα ανέλαβες την Προεδρία.

Είχες πολλά ακόμη να δώσεις και σε μας, τους συμμαθητάς σου, που εδώ και 51 χρόνια ήσουν σημείο αναφοράς για την αυθεντική σου Πίστη στο Θεό, την οξεία κριτική σου σκέψη, την ενσυναίσθησή σου, την επιλογή του αρίστου μέτρου σε κάθε έκφραση, γνώμη ή ιδέα που μας απασχολούσαν και μας απασχολούν.

Αγαπητέ Γιώργο ,

Με βαθιά συγκίνηση αποχαιρετούμε, όχι μόνο τον άριστο συμμαθητή και άνθρωπο, αλλά και έναν άριστο Αξιωματικό που διέπρεψε απ΄ όπου πέρασε στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, σε θέσεις υψηλής ευθύνης και που αφιέρωσε τη ζωή του με εντιμότητα, σεμνότητα και ήθος για την Πατρίδα.

Οι ιδιαίτερες ικανότητές σου και ο αδαμάντινος χαρακτήρας φάνηκαν από τα πρώτα χρόνια της Σχολής που, έβαλες την προσωπική σου σφραγίδα. Ακολούθησαν τα άλλα Σχολεία, οι Εκπαιδεύσεις και οι θέσεις που υπηρέτησες και που παντού αρίστευες. Όλοι οι συνεργάτες σου, μεγαλύτεροι αλλά κυρίως οι μικρότεροι έχουν γι΄ αυτή σου τη διαδρομή να πουν τα καλύτερα λόγια για την συνεργασία σου και για το αποτύπωμα που άφησες στην ψυχή τους.

Τα τελευταία χρόνια της Στρατιωτικής μας ζωής θυμάμαι με νοσταλγία την υπέροχη συνεργασία που είχαμε όταν εσύ ήσουν Διοικητής στη Σάμο και εγώ σε παρόμοια θέση.

Λίγο αργότερα όταν ξαναβρεθήκαμε ως Διοικητές σε όμορα Σώματα Στρατού και μέλη του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου, διακρίθηκες πάλι για την αφοσίωσή σου στο καθήκον, την αγάπη σου για τον συνάδελφο, την ρεαλιστική σου σκέψη, τις πρωτότυπες και καινοτόμες προσεγγίσεις σου στα θέματα που μας απασχολούσαν, γεγονός που μας έκανε και εμάς να αισθανόμαστε υπερήφανοι για τον συμμαθητή μας.

Αγαπητέ Γιώργο,

Αφήνεις ένα μεγάλο κενό με την πρόωρη αναχώρησή σου από την επίγεια ζωή και η απουσία σου πονάει πρώτα την φυσική σου οικογένεια, αλλά και την δική μας οικογένεια, των συμμαθητών σου που τόσο αγάπησες και τίμησες. Η παρουσία σου όμως από τώρα στην Άνω Ιερουσαλήμ, μαζί με τους άλλους 26 συμμαθητάς μας, απαλύνει την θλίψη μας γιατί ήμαστε βέβαιοι ότι και από εκεί θα μας προσέχεις και θα προσεύχεστε οι κεκοιμημένοι συμμαθητές μας για όλους μας. Άλλωστε δεν ξεχνούμε ότι “ο Κύριος τα πάντα εν σοφία εποίησεν”. Και είναι Αυτός που “πνεύματι ηγεμονικώ” θα στηρίζει και θα παρηγορεί την οικογένειά σου.

Γιώργο μου,

Πεθαίνει πραγματικά εκείνος που ο κόσμος τον ξεχνά, εκείνος που κάνει αβλαβή διέλευση από αυτή τη ζωή. Εσύ δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστείς. Πονάμε πολύ, αλλά αισθανόμαστε υπερήφανοι για ό,τι υπήρξες. Σε πείσμα του θανάτου θα ζεις στις σκέψεις και στις καρδιές μας μαζί με τους άλλους συμμαθητάς μας. Και η μνήμη, είναι ζωή.

“Θάνατος τοις ορθώς βεβιωκόσι, μετάστασίς εστιν επί τα βελτίω….” μας λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Εσύ μετέστης από τον φθαρτό και χωμάτινο τούτο κόσμο, προς την Αθανασία, για την οποία προετοιμάσθηκες σε όλη την διάρκεια της επίγειας διαδρομής σου, δίνοντας ένα λαμπρό παράδειγμα βιωμένης Πίστης προς τον Θεό, Αγάπης, Υπομονής και Προσφοράς.

Με τον τρόπο αυτό, αφήνεις μια τελευταία και πιο βαριά ίσως παρακαταθήκη στην πολυαγαπημένη σου οικογένεια, ιδιαίτερα στα παιδιά σου, για τα οποία ήσουν τόσο περήφανος, αλλά και στα αδέλφια σου και σε όλους εμάς που τώρα «αρχίζουμε να κατεβαίνουμε το λαγκάδι των χρόνων» και είχαμε την ευλογία να είμαστε φίλοι και συμμαθητές σου.

Απέρχεσαι από τον πρόσκαιρο τούτο κόσμο Γιώργο μου, με τη συνείδηση ήσυχη ότι εκπλήρωσες, παντού όπου ετάχθης, το καθήκον σου και το χρέος σου προς την Πατρίδα, την Οικογένεια και την Κοινωνία. Το πέρασμα σου απ’ την ζωή, ήταν ούριος άνεμος ποιότητος και λεβεντιάς, ένας αέρας που θαρρείς τώρα κόπασε…. και ησύχασε ο τόπος…… με αυτήν την ησυχία που απλώνεται συνήθως πριν την καταιγίδα….

Θρηνούμε σήμερα τον υπέροχο Άνθρωπο, Συμμαθητή και Στρατηγό Γεώργιο Νακόπουλο, τον Αληθινό Φίλο, τον Ακάματο και Αγνό ΣΤΡΑΤΙΏΤΗ.

Ο καλός Θεός ας αναπαύσει την ψυχή σου και ας έχεις καλή απολογία ενώπιόν Του, κι ως μέλος της Θριαμβεύουσας Εκκλησίας.

Καλό ταξίδι Γιώργο μου, χαιρετισμούς να δώσεις και στους άλλους συμμαθητάς μας και Καλή Αντάμωση στην Άνω Ιερουσαλήμ. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της αττικής γης που θα σε αγκαλιάσει, Καλό Παράδεισο να έχεις και ο καλός Θεός ας παρηγορεί την αγαπημένη σου οικογένεια και τα αδέλφια σου.

Αναπαύου εν ειρήνη Αδελφέ….

***