Στρατιωτικά συμπεράσματα του πολέμου στην Ουκρανία και των Τουρκικών επιχειρήσεων σε Συρία, Λιβύη. Προσαρμογή στην Ελληνική πραγματικότητα. Εισηγήσεις.
Γράφει ο Σχης ε.α. Παναγιώτης Νάστος (Αναλυτής – Συγγραφέας)(*).
1. Χρήση πανάκριβων Δυτικών αντιαεροπορικών πυραύλων Patriot από την Ουκρανία κατά των φθηνών Ρωσικών drones
Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, με την Ρωσία να εξαπολύει κατά κύματα πυραυλικές επιθέσεις και επιθέσεις drone της κατά Ουκρανικών στόχων, σε αστικά κέντρα πλήττοντας τις υποδομές της χώρας, όσο και στο μέτωπο των επιχειρήσεων.
Από την πλευρά του το Κίεβο έχει ενεργοποιήσει τα υπερσύγχρονα Αμερικανικά-Δυτικά αντιαεροπορικά συστήματα που του έχουν αποσταλεί, προκειμένου να αναχαιτίσει το κύμα των Ρωσικών επιθέσεων.
Ωστόσο αυτή η αντιπαράθεση αποδεικνύεται οικονομικά ασύμφορη και κοστοβόρα για Ουκρανία-ΗΠΑ-χώρες του ΝΑΤΟ, αφού χρησιμοποιείται ένας δυτικός αντιαεροπορικός πύραυλος κόστους εκατομμυρίων δολαρίων, προκειμένου να αναχαιτίσει ένα Ρωσικό drone αξίας μόλις λίγων εκατοντάδων δολαρίων.
Παράλληλα αυτή η οικονομική ανισορροπία οδηγεί τους Ρώσους να κάνουν μαζική χρήση των drone τους, προκειμένου οι Ουκρανοί να προβούν σε υπερκαταναλώσεις των πανάκριβων Δυτικής προέλευσης αντιαεροπορικών πυραύλων, με αποτέλεσμα εκτός των άλλων την εξασθένιση της αεράμυνάς τους.
Οι ομοιότητες σε πιθανή αντιπαράθεση Τουρκίας-Ελλάδας
Ειδικότερα τα παραπάνω, καθώς επίσης το κόστος χρήσης και οι υπερκαταναλώσεις των Αμερικανικών πυραύλων Patriot στην Ουκρανία, μας ενδιαφέρουν ως Ελλάδα άμεσα, αφού είναι γνωστό ότι η ραχοκοκαλιά της αεράμυνάς μας βασίζεται στους εν λόγω πυραύλους, ενώ είναι γνωστό ότι η Τουρκία διαθέτει πληθώρα drones τα οποία θα χρησιμοποιήσει ως αιχμή του δόρατος σε περίπτωση στρατιωτικής αντιπαράθεσης με την χώρα μας στο Αιγαίο, καθώς και πυραυλικά συστήματα εδάφους-εδάφους, κυριότερα των οποίων είναι:
1/Kasırga, με εμβέλεια 100 χιλιομέτρων
2/Yıldırım, με εμβέλεια 150 χιλιομέτρων και ακρίβεια 150 μέτρων
3/Bora, με εμβέλεια 300 χιλιομέτρων και ακρίβεια 50 μέτρων (ουσιαστικά είναι ο Yıldırım με μεγαλύτερο βεληνεκές)
4/Tayfun, με εμβέλεια 561 χιλιομέτρων μέχρι στιγμής, με προoπτική σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ερντογάν να φθάσει τα 1000 χιλιόμετρα.
Αν προβούμε σε εγκατάστασή των παραπάνω πυραυλικών συστημάτων σε υποθετικές θέσεις σε μικρή απόσταση από τα μικρασιαστικά παράλια πάνω σε έναν χάρτη, με βάση τα βεληνεκή τους, προκύπτει ότι όλα τα νησιά μας ανατολικότερα του 25ου μεσημβρινού, στον οποίο η Τουρκία επιθυμεί να διχοτομήσει το Αιγαίο, βάλλονται από τα παραπάνω συστήματα.
Παράλληλα μας ενδιαφέρει κατά πόσο οι ΗΠΑ θα μπορούν να μας προμηθεύσουν με πυραύλους Patriot σε τέτοια περίπτωση, αφού η Ουκρανία χρησιμοποιεί τεράστιες ποσότητες τους.
Eκτός από τις ΗΠΑ και την Ουκρανία, Patriot έχουν στο οπλοστάσιό τους η Γερμανία, η Ιαπωνία, το Κουβέιτ, η Ολλανδία, η Ελλάδα, η Δημοκρατία της Κορέας, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν, η Πολωνία, το Κατάρ, η Ρουμανία και η Σουηδία
Η ετήσια παραγωγή Patriot από τις ΗΠΑ-Κόστος
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Lockheed Martin που δημοσιεύθηκαν το 2022, η εταιρεία παράγει ετησίως περίπου 500 πυραύλους PAC-3.
Οι πιο προηγμένοι PAC-3 κοστίζουν περίπου 4 εκατομμύρια δολάρια o ένας.
Η Lockheed Martin έφτασε σε πλήρη παραγωγή του πυραύλου PAC-3 MSE μόλις το 2018, αν και η παραγωγή του πυραύλου χρονολογείται τουλάχιστον από το 2014.
Ένα χρόνο αργότερα, δηλαδή το 2019, το Πεντάγωνο αποφάσισε να αναθέσει στη Lockheed Martin την αύξηση της παραγωγής.
Ήταν το 2019 που ελήφθη η απόφαση να παράγονται 500 PC-3 MSE κάθε χρόνο.
Οι κινήσεις της Ελλάδας
Είναι γνωστό ότι την ραχοκοκαλιά της Ελληνικής Αεράμυνας απαρτίζουν οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι Patriot, οι οποίοι δρούν σε ένα ενοποιημένο πολυεπίπεδο δίκτυο αυτής, επικουρούμενοι από πληθώρα αντιαεροπορικών συστημάτων μεσαίου και μικρού ύψους.
Η Αεράμυνα της χώρας μας θα έχει να αντιμετωπίσει εκτός των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών, πυραύλους εδάφους-εδάφους, πυραύλους αέρος-εδάφους και τα τουρκικά UCAV, αλλά και τα drones καμικάζι.
Συνέπεια όλων αυτών είναι ότι θα πρέπει το σύστημα anti-drone της χώρας μας να είναι ενταγμένο στην ενοποιημένη αεράμυνά της, προκειμένου να μην κληθούν οι πανάκριβοι Patriot να αντιμετωπίσουν τα φθηνά τουρκικά drones, κάτι το οποίο εκτιμούμε πως θα αποτελέσει στρατηγική της Τουρκίας, η οποία θα αποστείλει σμήνη φθηνών drones με σκοπό να καταστείλει ή να αδυνατίσει σημαντικά της Ελληνική αεράμυνα, προκαλώντας την εξάντληση σε σύντομο χρονικό διάστημα του υπάρχοντος αποθέματος των πυραύλων μας Patriot.
Κατόπιν των ανωτέρω και σε συνδυασμό με τις υπερκαταναλώσεις Patriot από τους Ουκρανούς, προτείνεται όπως η χώρα μας προβεί από τώρα στην εξασφάλιση επιπρόσθετων πυραύλων Patriot ως απόθεμα είτε από τις ΗΠΑ, είτε βάσει συμφωνίας από χώρες της ΕΕ, καθώς και λοιπές χώρες που διαθέτουν επίσης το υπόψιν αντιαεροπορικό σύστημα.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
Α. Δημιουργία stock πυραύλων Patriot από την χώρα μας από τώρα, αφού η ζήτησή τους αυξάνεται και θα συνεχίσει να αυξάνεται ραγδαία όχι μόνο από την Ουκρανία, αλλά και από Ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως Γερμανία-Πολωνία για την ενίσχυση της αντιαεροπορικής τους ομπρέλας.
Επιπλέον θα πρέπει να υπάρχουν συμφωνίες που να εξασφαλίσουν σε περίπτωση πολέμου , συνεχή ροή πυραύλων Patriot στη χώρα μας
Β. Το σύστημα anti-drone της χώρας μας να είναι ενταγμένο στην ενοποιημένη αεράμυνά της χώρας μας, προκειμένου να αναχαιτίσει αυτό τα τουρκικά drones, ώστε να μην κληθούν οι πανάκριβοι Patriot να αντιμετωπίσουν τα φθηνά τουρκικά drones, κάτι το οποίο εκτιμούμε πως θα αποτελέσει τακτική της Τουρκίας.
2. Εκτενής χρήση UCAV από τους Ουκρανούς επιφέρει θανάσιμα πλήγματα στο Ρωσικό Στόλο της Μαύρης θάλασσας
Οι Ουκρανοί αντιλαμβανόμενοι τις επιταγές του σύγχρονου πεδίου της μάχης προέβησαν πρόσφατα με επιτυχία σε νέο δολοφονικό χτύπημα με θαλάσσια drones (USV), στο Νοβοροσίσκ αυτή τη φορά, κατά του Ρωσικού αποβατικού πλοίου Olenegorsky Gornyak.
Αυτή ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη απώλεια για ρωσικό πολεμικό πλοίο μετά την βύθιση με ανάλογο τρόπο του καταδρομικού Moskva στις 13 Απριλίου 2022.
Οι Ουκρανοί μας δείχνουν το δρόμο για την αποτελεσματικότητα των θαλασσίων drones (USV) .Εμείς τι ανάλογο κάνουμε για το Αιγαίο;
Το επιχειρησιακό περιβάλλον του Αιγαίου
Ας οραματιστούμε την εικόνα όπου κατά ταχύπλοων σκαφών γεμάτα με τούρκους πεζοναύτες τα οποία θα κινούνται προς τις ακτές ενός νησιού μας, εκτοξευθούν μαζικά UAV και USV.
Τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια τόσο σε απώλειες όσο και στο ηθικό
των επιτιθέμενων Τούρκων.
Θα πρέπει επίσης να αντιληφθούμε, ότι UCAV – USV μας δίνουν τη δυνατότητα προσβολής αναλόγως του βεληνεκούς τους, να προσβάλουμε στόχους στρατιωτικούς και μη, τόσο στα μικρασιατικά παράλια όσο και στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Είναι προτιμότερο η Ελλάδα ,να έχει 1 λιγότερο μαχητικό αεροσκάφος F-16, που σύμφωνα με πρόσφατες τιμές αγοράς από την Βουλγαρία 1 Αμερικανικό F-16 BLOCK70, κοστίζει μαζί με τα οπλικά του συστήματα 200 εκατομμύρια δολάρια και με τα ίδια χρήματα να αγοράσει 200 UCAV περίπου ή 800 USV.
Αυτό το λέμε αφού σύμφωνα με τρέχουσες τιμές για παράδειγμα, ένα τουρκικό Bayraktar κοστίζει περίπου 1.000.000 δολάρια, οπότε και οι τιμές UCAV ανάλογων δυνατοτήτων συμμαχικών κρατών δεν θα αποκλίνουν σημαντικά, ενώ ένα Ουκρανικό UCV κοστίζει 250.000 δολάρια.
Η Ελλάδα με το πλήθος των νήσων, ενδιάμεσων νήσων, μικρονήσων και βραχονησίδων που διαθέτει στο Αιγαίο έχει ανάγκη να διαθέτει στο οπλοστάσιό της πληθώρα οπλικών συστημάτων, μεγάλης ακρίβειας και φονικότητας προκειμένου να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα.
Τα UAV καμικάζι και USV, εκτός των παραπάνω χαρακτηριστικών, διαθέτουν ως επιπλέον πλεονεκτήματα το χαμηλό κόστος κατασκευής αλλά και τη δυνατότητα να ενταχθούν στα πλαίσια της παλλαϊκής άμυνας ως χειριστές τους, κατόπιν σύντομης εκπαίδευσης οι Εθνοφύλακές μας, ακόμη και ο άμαχος πληθυσμός μας στο Αιγαίο.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
Α. Κατόπιν των ανωτέρων κρίνεται επιτακτική η αγορά σε μεγάλους αριθμούς UCAV–DRONESKAMIKAZE και USV για την άμυνά μας στο Αιγαίο και τη Θράκη
Β. Εκπαίδευση Εθνοφυλάκων και πληθυσμού σε νησιά και Θράκη στη χρήση dronekamikaze και USV στα πλαίσια της Παλαϊκής άμυνας.
3. Χρήση από τους Ουκρανούς Δυτικών προηγμένων πυραύλων από Σοβιετικούς εκτοξευτές
Ο ουκρανικός στρατός εκσυγχρονίζει παλαιότερους σοβιετικούς εκτοξευτές ενσωματώνοντας σε αυτούς προηγμένους πυραύλους που αποκτήθηκαν κυρίως από δυτικούς συμμάχους, με την πλειοψηφία να είναι από τις ΗΠΑ.
Ας εξετάσουμε το πρόγραμμα Franken-SAM που καθοδηγείται από τις ΗΠΑ ως παράδειγμα.
Υπάρχουν τρεις γνωστές παραλλαγές στο πλαίσιο αυτής της πρωτοβουλίας.
Η πρώτη επικεντρώνεται στην ενσωμάτωση των αμερικανικών πυραύλων Sea Sparrow σε παραδοσιακά συστήματα εκτόξευσης Buk της σοβιετικής εποχής.
Η δεύτερη εκτείνεται στη σύζευξη του αμερικανικού πυραύλου αέρος-αέρος Sidewinder, με σοβιετική τεχνολογία ραντάρ.
Η τελευταία είναι μια άκρως εμπιστευτική επιχείρηση, βραβευμένη για τις ανώτερες δυνατότητές της, αλλά οι ακριβείς λεπτομέρειες δεν είναι γνωστές στο κοινό.
Ως τρίτη υπάρχει ένα ευρύ φάσμα έργων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που απλώς τοποθετούν εμπορευματοκιβώτια με αμερικανικούς πυραύλους σε παλαιότερα σοβιετικά συστήματα εκτόξευσης, όπου περιλαμβάνουν την πλήρη ενσωμάτωση αμερικανικών συστημάτων εκτόξευσης σε μια ενοποιημένη δομή αεράμυνας S-300.
Το Κίεβο χρησιμοποιεί πυραύλους αέρος-αέρος AIM-9 ως πυραύλους εδάφους-αέρος τώρα σε αντιαεροπορικά του συστήματα.
Το επιχειρησιακό περιβάλλον του Αιγαίου-Η δυνατότητα προσβολής από τα νησιά μας των τουρκικών λιμανιών στα Μικρασιαστικά παράλια
Τα παραπάνω δημιουργούν συνειρμούς για εξέταση από τους αρμόδιους φορείς χρήσης διαφόρων πυραύλων και πυρομαχικών στα πρότυπα αυτά του προγράμματος Ουκρανίας-ΗΠΑ, Franken-SAM.
Για παράδειγμα η χρήση των πυραύλων αέρος-αέρος AIM-9 στα πρότυπα των Ουκρανών ως αντιαεροπορικού πύραυλου στα νησιά μας θα τα θωράκιζε ακόμη περισσότερο απέναντι στα τουρκικά drones και ελικόπτερα κυρίως.
Η τοποθέτηση σε ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα TOR M1 δυτικών πυραύλων, όπως και στο σύστημα S-300, θα αποτελέσει θέλοντας και μη μονόδρομο για τη χώρα μας, εφόσον δεν προβεί σε αντικατάστασή τους με άλλα Δυτικού τύπου αντιαεροπορικά, αφού οι σχέσεις με τη Ρωσία δεν είναι καλές και η συντήρηση-παράταση του ορίου ζωής τους μέσω εκσυγχρονισμού τους μοιάζει απίθανη.
Πλέον των ανωτέρω προτείνεται η μετατροπή των πυραύλων του πολεμικού ναυτικού μας AGM-84 Harpoon σε πυραύλους εδάφους-εδάφους και εγκατάστασης αυτών στα νησιά μας, γεγονός που θα μας δώσει τη δυνατότητα να πλήττουμε από αυτά το σύνολο των τουρκικών λιμανιών στα μικρασιατικά παράλια και ακόμη μακρύτερα.
Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία σε περίπτωση αεροναυτικής στρατιωτικής εμπλοκής μας στο Αιγαίο με την Τουρκία, αφού εάν βληθούν από τα νησιά μας τα τουρκικά λιμάνια και κυρίως οι εγκαταστάσεις ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης τους και οι εγκαταστάσεις παροχής υποστήριξης Διοικητικής Μέριμνας του στόλου τους, τότε τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια για αυτόν.
Έτσι οποιοδήποτε τουρκικό πολεμικό πλοίο βληθεί από εμάς και χρειαστεί να μεταβεί προς επισκευή, ή υποστεί βλάβη, ή χρειαστεί ανεφοδιασμό, θα είναι αδύνατο να λάβει την παραμικρή βοήθεια από τα λιμάνια τους στο Αιγαίο, εάν και εφόσον τα έχουμε πλήξει νωρίτερα όπως προανέφερα.
Αντιλαμβανόμαστε ότι η επιβιωσιμότητα του φίλιου πυροβολικού των νήσων μας έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, προκειμένου να μπορέσουν να πλήξουν από ενάρξεως των επιχειρήσεων, τις τόσο κρίσιμες και ζωτικές χερσαίες εγκαταστάσεις των τουρκικών λιμένων, για την ασφάλεια και επιβίωση του τουρκικού στόλου.
Χωρίς αυτές ο τουρκικός στόλος αργά ή γρήγορα θα καταστραφεί, στέλνοντας στο βυθό του Αιγαίου μας την “Γαλάζια πατρίδα” του Ερντογάν.
Ανάλυση τουρκικών λιμένων
Υπάρχουν 218 παράκτιες εμπορικές εγκαταστάσεις κατά μήκος των τουρκικών ακτογραμμών. Από αυτές οι 178 πληρούν τις διεθνείς προδιαγραφές και έχουν πιστοποιηθεί με ISPS Code.
Η κυριότητα του συνόλου σχεδόν των λιμένων ανήκει στον Τουρκικό Οργανισμό Ναυτιλίας (TMO) παρά την ιδιωτικοποίησή τους καθώς αυτή περιορίζεται στη παραχώρηση εκμετάλλευσης των δικαιωμάτων σε ιδιώτες για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Η κατανομή των λιμένων ανά περιφέρεια έχει ως εξής:
• Antalya – 7 λιμένες
• Çanakkale – 24 λιμένες
• İstanbul – 79 λιμένες
• İzmir – 22 λιμένες
• Mersin – 18 λιμένες
• Samsun – 16 λιμένες
• Trabzon – 9 λιμένες
Από το σύνολο των λιμένων οι ιδιώτες διαχειρίζονται 126 από αυτά, το κράτος 22 και οι περιφέρειες άλλους 22.
Εξυπηρέτηση υγρών φορτίων
Τα υγρά φορτία αποτελούν ένα βασικό είδος που διαχειρίζονται τα Τουρκικά λιμάνια.
Το σύνολό τους έφτασε τους 133 εκατ. τόνους το 2012 και αποτελούνταν από αργό πετρέλαιο, παράγωγα πετρελαίου, υγρά χημικά, υγροποιημένα αέρια και άλλα υγρά φορτία.
Ο τερματικός σταθμός του Botaş Ceyhan είναι ο ένας από τους σημαντικότερους που διαχειρίζεται φορτία αργού πετρελαίου στην Τουρκία και για αυτό σχεδιάζεται η μετατροπή του σε περιφερειακό ενεργειακό κόμβο.
Ιδιώτες επενδυτές έχουν ήδη ξεκινήσει τη διαδικασία για τη λήψη έγκρισης προκειμένου να προχωρήσουν στην κατασκευή διυλιστηρίων, προσθέτοντας έτσι και άλλα έσοδα σε αυτά από τα τέλη διέλευσης.
Οι τερματικοί Marmara Ereglisi στο Tekirdag και Aliaga στο İzmir είναι με τη σειρά τους οι δύο βασικοί λιμένες στους οποίους εισάγεται υγροποιημένο φυσικό αέριο.
Ναυπηγική βιομηχανία
Στην Τουρκία υπάρχουν 72 εμπορικά ναυπηγεία κατά μήκος των βόρειων και δυτικών ακτών της.
Τα μεγάλα και καινούργια ναυπηγεία για κατασκευή και επισκευή πλοίων βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή της Κωνσταντινούπολης, στη θάλασσα του Μαρμαρά.
Τα ναυπηγεία και οι κατασκευαστές σκαφών αναψυχής υποστηρίζονται από τη βιομηχανία εξοπλισμών καθώς και τις εγκαταστάσεις για διεξαγωγή ερευνών. Αυτές είναι συγκεντρωμένες γύρω από τις περιοχές των ναυπηγείων, κυρίως στην Κωνσταντινούπολη.
Τα τρία μεγαλύτερα ναυπηγεία, που συνολικά εκπροσωπούν το 87% της εμπορικής ικανότητας της Τουρκικής ναυπηγικής βιομηχανίας, είναι τα εξής:
1. Tuzla Bay
2. Izmit
3. Yalova
Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της ναυπηγικής βιομηχανίας έχει το Ναυτικό Επιμελητήριο, το οποίο εκπροσωπεί 8.700 εταιρίες μέλη, καθώς και η εμπορική ένωση GISBIR, η οποία όχι μόνο προωθεί τα συμφέροντα της βιομηχανίας, αλλά επιδιώκει και τη βελτίωση της ποιότητας, των συνθηκών εργασίας, καθώς και της έρευνας στη ναυτιλία.
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ένας οργανισμός ο οποίος να αντιπροσωπεύει το σύνολο των συμφερόντων του ναυτιλιακού κλάδου.
Ναυπηγεία
1. Besiktas Shipyard – Βρίσκεται στη Yalova και λειτουργεί από το 2008. Αυτή τη στιγμή έχει τις περισσότερες παραγγελίες στη Τουρκική βιομηχανία ναυπηγείων.
2. Eregli Shipyard – Βρίσκεται στο Eregli στη Μαύρη Θάλασσα και λειτουργεί από το 2008.
3. Marmara Shipyard – Βρίσκεται στο κόλπο του İzmit και από το 2007 ανήκει στη Yildirim Group.
4. RMK Shipyard – Ιδρύθηκε το 1978 στο Haliç της Κωνσταντινούπολης και το 1984 μεταφέρθηκε στη Tuzla. Το 1997 πέρασε στην ιδιοκτησία της Koç Holding.
5. Serine Shipyard – Λειτουργεί από το 2005 στη Yalata και ανήκει στη KOLIN Construction, Tourism Industry & Trading Co. Inc.
6. Sedef Shipyard – Είναι το μεγαλύτερο ναυπηγείο που λειτουργεί στον κόλπο της Tuzla από το 1982 και ανήκει στη Turkon Holding Companies/ Kasif Kalkavan Group Companies.
7. Tersan Shipyard – Στη Yalova βρίσκεται το καινούργιο ναυπηγείο ενώ στη Tuzla λειτουργεί ναυπηγείο για επισκευές από το 1997. Ανήκουν στην ιδιοκτησία της Tersan Group.
8. Tuzla Shipyard – Βρίσκεται στη Tuzla και το 2007 πέρασε στην ιδιοκτησία της Kiran Holding. Αποτελεί τη μεγαλύτερη εγκατάσταση επισκευής πλοίων στην Τουρκία. Τη λειτουργία του ναυπηγείου διαχειρίζεται η Erkal International.
9. UM Deniz Shipyard – Βρίσκεται στο İzmit και μέχρι το 2004 η Ολλανδική Volharding κατασκεύασε τάνκερ και φορτηγά πλοία δύναμης 20.000 πόδων. Μετά από 4 χρόνια η κοινοπραξία έληξε.
Κυβερνητική πολιτική και ναυτιλιακοί οργανισμοί
Το Υπουργείο Μεταφορών, Ναυτιλίας και Επικοινωνιών (MoTMAC) είναι η κανονιστική και εποπτική αρχή για τις επενδύσεις και την πορεία των μεταφορών που λαμβάνουν χώρα οδικώς, σιδηροδρομικώς, δια αέρος και θαλάσσης, καθώς και των επικοινωνιών στην Τουρκία.
Αποστολή του είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας σε διεθνές επίπεδο και η βελτίωση του επιπέδου της ζωής των πολιτών προσφέροντας μεταφορές και επικοινωνίες ανωτέρου επιπέδου.
Η τρέχουσα πολιτική της χώρας σε ότι αφορά τους λιμένες της διαμορφώνεται από τα εξής νομοθετήματα:
Νόμος 618/1925. Το Άρθρο 1 ορίζει ότι το κράτος είναι υπεύθυνο για τη διοίκηση, τον καθαρισμό, την εμβάθυνση και τη διεύρυνση των λιμένων, τη συντήρησή τους και όλες τις άλλες δραστηριότητες που σχετίζονται με αυτούς.
Νόμος 815/1926. Το Άρθρο 1 ορίζει ότι το δικαίωμα μεταφοράς προϊόντων και επιβατών από ένα σημείο των Τουρκικών ακτών σε ένα άλλο, καθώς και η ρυμούλκηση, η πλοήγηση και κάθε άλλη δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα εντός ή μεταξύ των Τουρκικών λιμένων και των ακτών πρέπει να ανήκει αποκλειστικά σε πλοία και σκάφη με Τουρκική σημαία.
Νόμος 3621/1990.
Νόμος 4046 σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις.
Έπειτα από 25 χρόνια αναπτυξιακών σχεδίων στον τομέα της ναυτιλίας, η Τουρκία πλέον διανύει το δέκατο 5ετές πλάνο της (2014-2020) στόχοι του οποίου αποτελούν τα εξής:
• Οι Τουρκικοί λιμένες να διαχειρίζονται 13.8 εκατ. TEU (αύξηση 11.2%) και 615 εκατ.τόνους συνολικού φορτίου (αύξηση 8%).
• Η διεξαγωγή σχεδίου για την ανάπτυξη κέντρων logistics σε διαδρόμους μεταφορών.
• Η σύνδεση των κέντρων logistics με τις συνδυασμένες μεταφορές.
• Η ολοκλήρωση του σχεδίου για τον λιμένα Candarli και έναρξη της κατασκευής των λιμένων στο Mersin και Filyos.
• Η πραγματοποίηση της σύνδεσης των λιμένων με την ενδοχώρα οδικώς ή σιδηροδρομικώς.
• Η διαμόρφωση ενός μοντέλου λιμενικής αρχής.
• Η απλοποίηση των τελωνιακών διαδικασιών με την ευρεία χρήση πληροφοριακών συστημάτων και του συστήματος “single window”.
Τρωτότητα των τουρκικών λιμένων στο Αιγαίο
Από την παραπάνω σύντομη ανάλυση προκύπτουν τα παρακάτω:
Η καρδιά της τουρκικής ναυτικής βιομηχανίας βρίσκεται πέριξ και εγγύς της Κωνσταντινούπολης. Τα τουρκικά λιμάνια στο Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο βρίσκονται εντός βεληνεκούς του ελληνικού πυροβολικού των νησιών μας με ΑΤΑCMS ή με μετατροπή των AGM-84 Harpoon σε πυραύλους εδάφους-εδάφους και εγκατάστασης αυτών στα νησιά μας πλήν της Αττάλειας.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
Α. Η χρήση μέρους των πυραύλων αέρος-αέρος AIM-9 που έχει η πολεμική μας αεροπορία στα πρότυπα των Ουκρανών ως αντιαεροπορικού πύραυλου στα νησιά μας, θα τα θωράκιζε ακόμη περισσότερο απέναντι στα τουρκικά drones και ελικόπτερα κυρίως.
Β.Η τοποθέτηση σε ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα TOR M1 δυτικών πυραύλων, όπως και στο σύστημα S-300, θα αποτελέσει θέλοντας και μη μονόδρομο για τη χώρα μας, εφόσον δεν προβεί σε αντικατάστασή τους με άλλα Δυτικού τύπου αντιαεροπορικά, αφού οι σχέσεις με τη Ρωσία δεν είναι καλές και η συντήρηση-παράταση του ορίου ζωής τους μέσω εκσυγχρονισμού τους μοιάζει απίθανη.
Γ. Πλέον των ανωτέρω προτείνεται η μετατροπή των πυραύλων του πολεμικού ναυτικού μας AGM-84 Harpoon σε πυραύλους εδάφους-εδάφους και εγκατάστασης αυτών στα νησιά μας, γεγονός που θα μας δώσει τη δυνατότητα να πλήττουμε από αυτά το σύνολο των τουρκικών λιμανιών στα μικρασιατικά παράλια και ακόμη μακρύτερα
4. Οι λοιπές “ευρεσιτεχνίες” του πολέμου στην Ουκρανία
Συγκεκριμένα μιλάμε για
1/Την προσαρμογή Αμερικανικών πυραύλων BVR αέρος-αέρος AIM-120 σε Ουκρανικά μαχητικά Mig.
2/Το γεγονός ότι οι Ουκρανοί χρησιμοποιούν το αντιαεροπορικό σύστημα S-200 για προσβολή χερσαίων Ρωσικών στόχων.
3/Την μετατροπή από τους Ρώσους των απαρχαιωμένων σοβιετικών πυραύλων κατά πλοίων, σε ευρύτερα εφαρμόσιμους πυραύλους εδάφους , όπως οι P-700 Granit, P-500 Basalt και P-1000 Vulkan.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
Ανάλογες κινήσεις με μετατροπή παρωχημένων πυραύλων ναυτικού και αεροπορίας μας , σε πυραύλους εδάφους-εδάφους ή εδάφους-αέρος θα πρέπει να μας απασχολήσει, ενεργοποιώντας την αμυντική μας βιομηχανία.
5. Κατασκευή πληθώρας ομοιωμάτων οπλικών συστημάτων ως μέρος Σχεδίου Παραπλανήσεως του εχθρού
Στα μέσα Ιουνίου 2023 παρατηρήθηκε σε σιδηροδρόμους των ΗΠΑ, φουσκωτά ομοιώματα του Ρωσικού αυτοκινούμενου αντιαεροπορικού συστήματος 9K331 Tor-M1 και του επίσης Ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας S-300PS .
Αξιόπιστες πληροφορίες αναφέρουν ότι η Τσεχική Δημοκρατία είναι αρκετά ενεργή στην παραγωγή τέτοιου «στρατιωτικού εξοπλισμού». Οι Τσέχοι παράγουν φουσκωτά ομοιώματα τόσο για Αμερικανικά όσο και για Ρωσικά οπλικά συστήματα. Ένα παράδειγμα αυτού είναι τα φουσκωτό HIMARS .
Πέρυσι είχε αναφερθεί ότι η Ουκρανία χρησιμοποιούσε ξύλινα δόλώματα του συστήματος HIMARS. Την πληροφορία αυτή μοιράστηκε αμερικανικό δημοσίευμα στην ” Washington Post”.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα τότε, αυτό το είδος δόλωμα σπάνια αναγνωρίζεται ως ξύλινο ή πρωτότυπο. Ο συγγραφέας λέει ότι όταν ο αναζητητής πυραύλων εντοπίζει ένα τέτοιο δόλωμα, σχεδόν πάντα το διαβάζει ως στόχο VIP. Στη συνέχεια, σύμφωνα με διάφορες πηγές, αλλά όχι επιβεβαιωμένες πληροφορίες, τουλάχιστον 10 πύραυλοι κρουζ Caliber «πιάστηκαν» να χτυπούν ξύλινα δολώματα στο HIMARS.
Η Ρωσία τέλος είναι γνωστό ότι έχει εργοστάσια που κατασκευάζουν τα φουσκωτά ομοιώματα κύριων οπλικών συστημάτων που προανέφερα, τα οποία μάλιστα είναι τόσο τελειοποιημένα που για να ξεχωρίσει κάποιος ότι είναι ομοιώματα και όχι πραγματικά χρειάζεται να πλησιάσει σε απόσταση αναπνοής.
Το Ελληνικό σχέδιο παραπλανήσεως
Οι Τούρκοι είναι δεδομένο ότι δεν μπορούν να ενεργήσουν σε βάρος των νησιών μας στο Αιγαίο, εάν νωρίτερα δεν έχουν επικρατήσει αεροναυτικά στο Αρχιπέλαγος και δεν έχουν καταστρέψει σε μεγάλο βαθμό τα κύρια οπλικά μας συστήματα όπως αντιαεροπορικά, ΠΕΠ, αυτοκινούμενο και ρυμουλκούμενο πυροβολικό, άρματα, ΤΟΜΠ, ΤΟΜΑ, αντιαρματικά, τα οποία βρίσκονται σε αυτά.
Αντιλαμβανόμαστε από τα παραπάνω ότι η επιβιωσιμότητα των κύριων οπλικών συστημάτων στα νησιά μας, είναι απόλυτης προτεραιότητας προκειμένου να επικρατήσουμε στον εχθρό ο οποίος θα επιχειρήσει ταυτόχρονα αποβατικές και αεροκίνητες επιχειρήσεις σε αυτά, με αρχικό σκοπό τη δημιουργία προγεφυρώματος Π/Γ και αεροπρογεφυρωμάτων ΑΠ/Γ, τα οποία να συνενώσει στη συνέχεια και να καταλάβει το κύριο νησί ή κύρια νησιά μας στη συνέχεια.
Επίσης είναι δεδομένο ότι φουσκωτά ομοιώματα φιλίων κύριων οπλικών συστημάτων όπως αντιαεροπορικά, ΠΕΠ (Πολλαπλοί εκτοξευτές πυραύλων), αυτοκινούμενο και ρυμουλκούμενο πυροβολικό, άρματα, ΤΟΜΠ, ΤΟΜΑ, αντιαρματικά και όλμοι είναι εκείνα τα οποία θα προκαλέσουν τρομερή σύγχυση στον εχθρό αναφορικά με την μαχητική μας ισχύ σε τόπο και χρόνο.
Επισημαίνουμε ότι θα είχε πολύ μεγάλη επίδραση στην επιβίωση των κύριων οπλικών συστημάτων μας και κατά συνέπεια στις επιχειρήσεις, εάν τα φουσκωτά αυτά ομοιώματα κινούνται και βρίσκονται είτε αναμεμειγμένα διάσπαρτα μαζί με τα πραγματικά οπλικά συστήματα στον ίδιο τόπο και χρόνο, είτε ανεξάρτητα σε μια ή περισσότερες περιοχές χωρίς την παρουσία πραγματικών οπλικών συστημάτων σε αυτές.
Φανταστείτε μια πιθανή ζώνη προσγειώσεως ελικοπτέρων του εχθρού, για την δημιουργία ΑΠ/Γ (Αεροπρογεφυρώματος) στην οποία θα κινούνται 13 ομοιώματα ΤΟΜΠ (Τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού),το τι παρενέργειες θα έχει στον εχθρό.
Πρώτον η εκτίμησή του θα είναι ότι απέναντί του είναι ένας φίλιος μηχανοκίνητος Λόχος, γεγονός που σημαίνει αναπροσαρμογή των δυνάμεων του αλλά και των πυρών του και δεύτερον θα διαθέσει πολλά πυρά του από UAV και επιθετικά ελικόπτερα για καταστροφή εικονικών στόχων με μηδενικό αντίκρυσμα στην εξέλιξη των επιχειρήσεων.
Αναφορικά με την κίνηση των ομοιωμάτων των οπλικών συστημάτων μας, αυτό είναι κάτι το οποίο μπορεί να εφαρμοστεί στα πρότυπα αυτόνομων οχημάτων που κινούνται με αισθητήρες, όπως ακριβώς γίνεται λεωφορεία στην πόλη των Τρικάλων τα οποία κινούνται αυτόνομα και χωρίς οδηγό.
Τέλος υπάρχουν ενεργητικά μέτρα προστασίας από τα εχθρικά drone, όπως είναι τα anti-drone συστήματα, αλλά και και παθητικά μέτρα προστασίας όπως η διασπορά γυάλινων επιφανειών στο πεδίο της μάχης πχ παρμπρίζ αυτοκινήτων ως ανακλαστήρες, κούκλες που προσομοιάζουν σε άνθρωπο όπως αυτών των καταστημάτων ένδυσης, εικονικές εκπομπές κινητών τηλεφώνων και ασυρμάτων καθώς και κουβερτών επιβίωσης για το στρατιωτικό προσωπικό, αφού αυτές αντανακλούν την θερμότητα του ανθρώπινου σώματος προς το εσωτερικό και όχι προς τα έξω μη δίνοντας στόχο έτσι στον εχθρό.
Τέλος το κόστος εφαρμογής ενός τέτοιου σχεδίου είναι τέλος ασύγκριτα χαμηλότερο, σε σχέση με το επιδιωκόμενο και πιθανότατο αποτέλεσμα, αφού θα διασφαλίσει για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε σχέση με τώρα, την επιβιωσιμότητα και την λειτουργία στο πεδίο της μάχης κύριων οπλικών μας συστημάτων.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
Α. Απαιτείται τάχιστα η κατασκευή τέτοιων ομοιωμάτων, καθώς και η πρόβλεψη ύπαρξης ανά Μονάδα και Σχηματισμό προσωπικού που θα ασχολείται με την προετοιμασία του, τάξη του στο έδαφος, και κίνησή του, καθώς και με την απενεργοποίηση του και την μεταφορά του σε άλλο εδαφικό σημείο.
Β. Συστήνεται η αγορά σε μικρούς αριθμούς από την Δημοκρατίας της Τσεχίας ομοιωμάτων οπλικών συστημάτων μας και στη συνέχεια η ενεργοποίηση της αμυντικής βιομηχανίας μας για μαζική παραγωγή αυτών και η αποστολή τους σε νησιά και Θράκη.
6. Ηλεκτρονικός πόλεμος
Λόγω του εκτενούς ηλεκτρονικού πολέμου των Ρώσων, Ουκρανικά drones, πύραυλοι HIMARS και έξυπνες βόμβες JDAMS, είτε καταρρίπτονται , είτε αστοχούν, με αποτέλεσμα να μην παρέχεται επαρκής υποστήριξη πυρός στις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις που ενεργούν στην πρώτη γραμμή του μετώπου και ούτε να πλήττονται αποτελεσματικά σε βάθος, άξονες και στόχοι Διοικητικής Μέριμνας του εχθρού.
Αυτό δικαιολογεί σε μεγάλο βαθμό την μέχρι στιγμής αποτυχία της Ουκρανικής καλοκαιρινής επίθεσης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο τον Μάιο του τρέχοντος έτους ότι συστήματα EW της Μόσχας αποδείχθηκαν πολύ αποτελεσματικά καταρρίπτοντας σχεδόν 10.000 ουκρανικά drones το μήνα, περίπου 333 drones την ημέρα.
Το τουρκικό Δόγμα διεξαγωγής επιχειρήσεων στη Συρία το 2020
Το νέο τουρκικό δόγμα διεξαγωγής επιχειρήσεων το οποίο εφάρμοσαν με επιτυχία οι ΤΕΔ (Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις) στο Idlib, προξενώντας βαριές απώλειες σε έμψυχο δυναμικό και καταστροφή στρατιωτικού υλικού στον Συριακό Στρατό, είναι ένας συνδυασμός χρήσης διαφόρων οπλικών συστημάτων στο πεδίο της μάχης, συνοδευόμενος από ανάλογες τακτικές κινήσεις στο έδαφος.
Είναι γνωστό ότι η Ρωσία στο Idlib ουσιαστικά είχε επιβάλλει μία non fly zone για την τουρκική πολεμική αεροπορία, βοηθώντας τα μέγιστα στην προχώρηση του Συριακού στρατού στην εν λόγω επαρχία της Συρίας. Η Τουρκία τότε αποφάσισε να εφαρμόσει ένα νέο Δόγμα προκειμένου να αντιμετωπίσει την συριακή προέλαση.
Αυτό βασιζόταν στα εξής:
α. Προώθηση συνεχώς Μονάδων μηχανοκίνητου πεζικού, τεθωρακισμένων, Ειδικών Δυνάμεων και Πυροβολικού εντός του idlib, δημιουργώντας έτσι έναν «εδαφικό υπερκορεσμό δυνάμεων».
β. Προώθηση του Koral (Land based Radar Electronic Warfare System) πλησίον των τουρκοσυριακών συνόρων για διεξαγωγή ηλεκτρονικού πολέμου.
γ. Προσβολή των συριακών δυνάμεων με πυρά πυροβολικού και πυραυλικά συστήματα εδάφους-εδάφους μεγάλου βεληνεκούς αλλά και με πυραύλους αέρος- εδάφους μεγάλου βεληνεκούς και πολύ μεγάλης ακρίβειας, τους οποίους εκτόξευαν τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη (F-16) τα οποία πετούσαν εντός τουρκικού εναέριου χώρου λόγω της non fly zone που είχαν επιβάλει τα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη.
δ. Μαζική χρήση UAV σε αποστολές αναγνώρισης, επιτήρησης αλλά και καταστροφής στόχων του συριακού στρατού.
Από τα παραπάνω θα σταθούμε στην προώθηση του Koral για διεξαγωγή ηλεκτρονικού πολέμου, την μαζική χρήση UAV και την διάδραση που είχε η χρησιμοποίησή τους αναφορικά με τη χρήση του τουρκικού πυροβολικού και της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας.
Το Koral (Land based Radar Electronic Warfare System) είναι «οπλικό σύστημα διεξαγωγής ηλεκτρονικού πολέμου». Κατασκευάστρια εταιρεία είναι η Asselsan, έχει βεληνεκές 150 χιλιόμετρα και λειτουργεί σε θερμοκρασίες από -30 έως 50 βαθμούς Κελσίου και υγρασία έως 95%.
Αποτελείται από 2 οχήματα 8χ8. Το ένα φέρει το Electronic Radar Support (ES) και το άλλο το Multi Radar Electronic Attack (EA).
Ουσιαστικά μιλάμε για ένα ηλεκτρονικό σύστημα άμυνας και επίθεσης ταυτόχρονα. Σχεδιάστηκε για να εντοπίζει-ανιχνεύει, αναλύει αυτόματα, δημιουργώντας τράπεζα πληροφοριών και να μπλοκάρει-παρεμβάλει άμεσα τα σήματα των εχθρικών ραντάρ εδάφους-αέρος-θαλάσσης.
Η χρήση του Koral είχε τα ακόλουθα αποτελέσματα:
(1) Στο Idlib ο Συριακός στρατός είχε παραλάβει το Almar-Antey IL271 Aistynok ραντάρ αντιπυροβολικού το οποίο λειτουργεί στην Χ-Band μεταξύ 8.5-10.68 GHZ. Αυτό το φάσμα συχνοτήτων ήταν εντός των δυνατοτήτων παρεμβολής του Koral και έτσι οι Τούρκοι κατάφεραν να το παρεμβάλουν. Αποτέλεσμα το συριακό πυροβολικό να αδυνατεί να εντοπίσει με το παραπάνω ραντάρ τις θέσεις του τουρκικού πυροβολικού και να βάλλει εναντίον του βολές αντιπυροβολικού.
(2) Πραγματοποίησε εντοπισμό και παρεμβολές στα συριακά ραντάρ παρεμποδίζοντας την ανίχνευση και τον εντοπισμό των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών, τα οποία εκτόξευαν ανενόχλητα τους πυραύλους αέρος-εδάφους εναντίον συριακών στόχων.
(3) Εντοπισμό και παρεμβολή σε σήματα wi-fi, Bluetooth,ασύρματα τηλέφωνα. Το Koral έχει επιπλέον τη δυνατότητα εντοπισμού και παρεμβολής καλύπτοντας στην S band φάσμα μεταξύ 2.3 GHZ έως 2.5 GHZ και μεταξύ 2.7 GHZ έως 3.7 GHZ και στην Ka band φάσμα μεταξύ 33.4 GHZ έως 36 GHZ.
Σημειωτέον ότι η S band καλύπτει φάσμα συχνοτήτων μεταξύ 2-4 GHZ. Το συμβατικό όριο μεταξύ UHF και SHF είναι τα 3 GHZ. Η μπάντα S χρησιμοποιείται από ραντάρ ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας, ραντάρ καιρού, ραντάρ πλοίων, δορυφορικές επικοινωνίες.
Επιπλέον η S band εμπεριέχει την ISM band μεταξύ 2.4-2.483 GHZ που χρησιμοποιείται ευρέως στα wi-fi Bluetooth,ασύρματα τηλέφωνα, γι αυτό και το Koral όπως προανέφερα μπορεί να τα εντοπίσει και να τα παρεμβάλει.
Τέλος η Ka band καλύπτει φάσμα μεταξύ 26.5 -40 GHZ , ενώ εντός αυτού του φάσματος εκπέμπουν τα ραντάρ των μαχητικών αεροσκαφών.
Οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν μαζικά UAV κατά των συριακών δυνάμεων στο Idlib Σημειωτέον ότι το ΑΝΚΑ-S έχει τη δυνατότητα συλλογής πληροφοριών επικοινωνιών και ηλεκτρονικών πληροφοριών (COMINT-ELINT), καλύπτοντας τουλάχιστον μπάντα συχνοτήτων από 30 MGHZ έως 3 GHZ.
Έτσι εντοπίζουν την ακριβή θέση μετάδοσης επικοινωνιών, οπότε παρακολουθώντας και αναλύοντας τες βρίσκουν και προσβάλλουν τη θέση των εχθρικών δυνάμεων με πυρά είτε από μαχητικά αεροσκάφη, πυροβολικό, UAV.
Τέλος με το νέο τουρκικό δόγμα αποφεύγεται η στενή εμπλοκή στο πεδίο της μάχης των Τούρκων στρατιωτών.
Ως εμπροσθοφυλακή οι ΤΕΔ χρησιμοποιούν τους τζιχατζιστές, επικουρούμενους από επαγγελματικό προσωπικό το οποίο ανήκει στις τουρκικές Ειδικές Δυνάμεις και στη ΜΙΤ.
Επιπλέον τα χτυπήματα που επιχειρούνται στον εχθρό είναι ακριβείας, από απόσταση και εξειδικευμένα αφού στοχοποιούν και παραλύουν τα ηλεκτρονικά μέσα του αντιπάλου αποδιοργανώνοντας την άμυνά του.
Η Τουρκία δοκίμασε με επιτυχία το νέο δόγμα της και θα πρέπει να μελετηθεί και αναλυθεί σε βάθος προκειμένου να εξαχθούν επιπλέον χρήσιμα συμπεράσματα.
Επίσης θα πρέπει να τύχει ενδελεχούς μελέτης και προσαρμογής τυχόν εφαρμογής αλλά και αντιμετώπισης του στα ελληνικά δεδομένα.
Ουσιαστικά το νέο τουρκικό δόγμα θα πρέπει να το εξετάζουμε ως μέρος του δόγματος Multi domain operations το οποίο εφαρμόζει η Τουρκία
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
Α. Θα πρέπει να δημιουργηθεί ΑΜΕΣΑ στα νησιά μας και στον Έβρο ένα ενοποιημένο δίκτυο συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου με σκοπό την παρεμβολή , την διακοπή της επικοινωνίας των τουρκικών UAV με τους σταθμούς ελέγχου τους και την καταστροφή τους ή τον έλεγχό τους από εμάς.
Β. Παράλληλα θα πρέπει να εφοδιαστούν οι χερσαίες δυνάμεις μας από επίπεδο Λόχου και άνω με anti-drone όπλα, τα οποία να προβαίνουν στην κατάρριψη των τουρκικών UAV.
Γ. Πρόβλεψη για δημιουργία ΛΑΤ-ΦΑΟ (Λόχων αντιαρματικών-φορητών αντιαεροπορικών-όλμων) αντί του ΛΥΤ σε κάθε Μονάδα Πεζικού-Μηχανοκίνητου Πεζικού έτσι ώστε να υπάρξει ένα επιπλέον αμυντικό σύστημα σε συγκερασμό με τα παραπάνω.
Αυτοί θα πρέπει να περιλαμβάνουν από πλευράς αντιαρματικών 10 MILAN-6 TOW-4 KORNET, από πλευράς φορητών αντιαεροπορικών 20 STINGER και από πλευράς Όλμων 4 των 4.2 χιλ
Δ.Η χώρα μας να αποκτήσει πλέον του anti-drone συστήματος και ηλεκτρονικά συστήματα αντι-αντιμέτρων τακτικών αλλά και στρατηγικών τα οποία και να εντάξει σε Μονάδες –Σχηματισμούς αλλά και σε μείζονες Σχηματισμούς.
7. Χρήση Μισθοφόρων
Η χρήση μισθοφόρων στα πεδία των μαχών σε Συρία-Λιβύη από πλευράς Τούρκων και στον πόλεμο στην Ουκρανία από αμφότερους τους εμπλεκομένους, αποτελεί πλέον γεγονός, κάτι το οποίο πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψιν ως χώρα, με δεδομένο ότι η Τουρκία διαθέτει την μισθοφορική εταιρεία SADAT, την δύναμη της οποίας θα πρέπει να προσμετρήσουμε όταν εκτιμούμε το ισοζύγιο μαχητικής ισχύος Ελλάδας-Τουρκίας.
Κοινώς σε τυχόν εχθροπραξίες στα νησιά του Αιγαίου και στην Θράκη με την Τουρκία, θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψιν τυχόν εμπλοκή μισθοφόρων της Τουρκικής SADAT.
Η απουσία Ελληνικής μισθοφορικής εταιρείας
Η Ελλάδα θα πρέπει να σκεφτεί σοβαρά να συστήσει μισθοφορική οργάνωση στα πρότυπα ανάλογων της Δύσης, η οποία να δραστηριοποιείται καλυμμένα σε διάφορα θέατρα στρατιωτικών επιχειρήσεων υπό την μορφή εθελοντών, στρατολογώντας προσωπικό ενδιαφερόμενο από το εσωτερικό της χώρας, με απόστρατα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων ώς εκπαιδευτές, αλλά και από χώρες με τις οποίες έχουμε κοινά χαρακτηριστικά στοιχεία, όπως είναι οι καλές σχέσεις των χωρών μας, η θρησκεία, πολιτιστικά στοιχεία και άλλα.
Στην Αφρική δεν υπάρχουν χώρες μόνο μουσουλμανικές αλλά και πολλές με μεγάλους πληθυσμούς Χριστιανών και δη ορθοδόξων, όπως άλλωστε και στα Βαλκάνια, με την εκκλησία μας να έχει διάφορα Πατριαρχεία, τα οποία έχουν συμβάλλει με το έργο τους στην ανάπτυξη πολύ καλών σχέσεων με την Ελλάδα, μέσω πολιτιστικών συλλόγων, ανταλλαγής φοιτητών, αδελφοποίησης πόλεων-κωμοπόλεων με αντίστοιχες Ελληνικές κλπ.
Η χορήγηση άδειας παραμονής σε εκείνους που θα εντάσσονταν στην Ελληνική μισθοφορική εταιρεία και στις οικογένειες τους στην Ελλάδα, θα αποτελούσε το πρώτο θετικό κίνητρο, το οποίο στη συνέχεια θα αναβαθμιζόταν με την κοινωνική τους ένταξη στη χώρα μας, με μόρφωση των παιδιών τους σε Ελληνικά σχολεία, εύρεση εργασίας κλπ.
Η κοινή θρησκεία είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας ευκολότερης ελεγχόμενης ενσωμάτωσης αλλοδαπών στην Ελληνική κοινωνία, γεγονός που θα εξυπηρετούσε διττά.
Οι παραπάνω μισθοφόροι τέλος θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι αναφορικά με τη απόκτηση πολεμικής εμπειρίας, λόγω της συμμετοχής τους σε σύγχρονα πεδία μαχών και στη συνέχεια τη μεταλαμπάδευση της εμπειρίας τους μέσω σχολείων εκπαίδευσης σε νεώτερα στελέχη-μέλη.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
Α.Η συμφωνία της χώρας μας με άλλες χώρες για ενίσχυση του εργατικού δυναμικού, έρχεται στον καταλληλότερο χρόνο για δημιουργία Ελληνικής Μισθοφορικής εταιρείας, η οποία φαινομενικά θα είναι ιδιωτική ενώ στην πραγματικότητα θα είναι το κράτος πίσω της, όπως άλλωστε συμβαίνει με την Ρωσική Wagner, την τουρκική SADAT και τις Δυτικές μισθοφορικές εταιρείες.
Β. Η ύπαρξη Ελληνικής Μισθοφορικής εταιρείας θα έχει θετικό αντίκτυπο και στην λειψανδρία που αντιμετωπίζουν οι ένοπλες Δυνάμεις μας, αλλά και στην στρατιωτική θητεία.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ
8.Να προβούμε στην αγορά άμεσα αντιαρματικών τύπου Javelin από το οποίο δεν προστατεύονται τα τουρκικά άρματα από το σύστημα αυτοπροστασίας τους ΑΚΟR.
9.Συνέχιση της προώθησης των Μ1117ΑSV θωρακισμένων οχημάτων σε Ανεξάρτητες Υπομονάδες μικρονήσων, τα οποία είναι κατάλληλα για την εξάλειψη αεροπρογεφυρωμάτων.
10. Να προβούμε ΑΜΕΣΑ στην αγορά πυραυλικών συστημάτων εδάφους-εδάφους πολύ μεγάλου βεληνεκούς, ικανών να πλήξουν την τουρκική ενδοχώρα ακόμη και πέραν της Άγκυρας, με προτεραιότητα τη στόχευση εγκαταστάσεων της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας.
11. Να προβούμε στην αγορά μεταγωγικών αεροσκαφών C-130J , καθώς και 4 ιπτάμενων τάνκερ, γεγονός που θα δώσει την δυνατότητα προσβολής του συνόλου της Τουρκίας
12. Επαύξηση της δυνατότητας επιτηρήσεως θαλάσσιας επιφανείας και αέρα (ραντάρ κυρίων νήσων, UAV, USV, πλοία του πολεμικού ναυτικού, πλοία Ειδικών δυνάμεων, αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας, πλωτά μέσα λιμενικού , κλπ) αλλά και σε μέσα υποθαλάσσιας επιτήρησης προς αποφυγή υποθαλάσσιας διείσδυσης SAT, στα οποία εμβαθύνουν ιδιαίτερα οι Τούρκοι, ιδίως μέσω των STM-500 mini υποβρυχίων τους με δυνατότητα μεταφοράς 6-8 ανδρών των SAT (βατραχανθρώπων).
13. Νέα Αμυντική οργάνωση Έβρου ποταμού, συνδυασμός υπάρχουσας τάφρου με διάνοιξη μεγάλων κρατήρων στο έδαφος όπισθεν αυτής και τοποθέτηση διαφορετικού ύψους οδόντων δράκοντος πρίν και μετά από τους παραπάνω κρατήρες.
Ένα τέτοιο «πλέγμα» οχύρωσης δεν θα μπορεί να ξεπεραστεί από τις μεγάλου μήκους γέφυρες ζεύξης του ποταμού που διαθέτουν τα 2ο και 5ο ΣΜΧ (Συντάγματα Μηχανικού) των Τούρκων στην περιοχή .
14. Να προμηθευθεί και εγκαταστήσει στα νησιά μας επιπλέον αντιπλοϊκούς πυραύλους δημιουργώντας περιοχές ευρείες στο Αιγαίο Anti Acess/Area Denial (Α2/AD) για το τουρκικό πολεμικό ναυτικό.
15. Να προβούμε στην ενοποίηση της αντιαεροπορικής μας άμυνας με Ισραήλ-Κύπρο στην ΝΑ Μεσόγειο, βυθίζοντας την “Γαλάζια Πατρίδα” του Ερντογάν.
Οι φρεγάτες μας Belhara έχοντας αυξημένες δυνατότητες θαλάσσιας περιοχής, μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικότατο ρόλο σε συγκερασμό με συστοιχία Patriot η οποία θα πρέπει να αντικαταστήσει τους S-300 στην Κρήτη.
Η περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεών μας τέλος με το Ισραήλ είναι επιβεβλημένη, αφού οι ΗΠΑ είναι δεσμευμένες ανεξαρτήτως Κυβέρνησης να εξασφαλίζουν στο διηνεκές την στρατιωτική υπεροχή του Ισραήλ στην περιοχή, παρέχοντάς του τη μέγιστη δυνατή πολιτική-στρατιωτική υποστήριξη.
Συνεπώς ο εναγκαλισμός του Ισραήλ από εμάς θα έχει ως συνέπεια η χώρα μας να έχει έναν ισχυρότατο σύμμαχο, ακόμη και στην περίπτωση εκείνη που ο Πρόεδρος των ΗΠΑ θα ήθελε να αποτραβηχθεί από την περιοχή μας ή ακόμη χειρότερα να ευνοήσει την Τουρκία και τα σχέδιά της (πχ Τράμπ).
***
(*) Ο κ. Παναγιώτης Νάστος είναι απόστρατος Συνταγματάρχης, απόφοιτος Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, Απόφοιτος Ανωτάτης Σχολής Πολέμου, κατέχει Μεταπτυχιακό στη Σχολή Εθνικής Ασφαλείας. Είναι συγγραφέας του βιβλίου ” Η Κυπριακή τραγωδία και ο σκοτεινός ρόλος των Μεγάλων Δυνάμεων” εκδόσεις Μένανδρος, 2017. Είναι μέλος του ΕΛΙΣΜΕ (Ελληνικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών) και αρθρογράφος με πληθώρα αναλύσεων και άρθρων.